Neinert stara się pięknie mówić
- Nie jestem zakochany w sobie. Staram się zapowiadać szybko i sprawnie, nie wykorzystuję tego w życiu prywatnym. Chyba że mam coś do załatwienia w urzędzie - mówi MIROSŁAW NEINERT, aktor, reżyser, szef katowickiego Teatru Korez oraz konferansjer.
Małgorzata Goślińska: Jest Pan proszony o prowadzenie imprez. Uczy się Pan pięknie mówić?
Mirosław Neinert: Nigdy. Może to ma związek z tym, że w dzieciństwie dużo czytałem?
Prof. Miodek mówi, że czytanie tylko wzbogaca zasób słów, a piękna mowa musi płynąć z serca.
- To prawda, znam aktorów, którzy mają kłopoty z mówieniem, jeśli muszą powiedzieć coś poza wyuczonym tekstem. Są sparaliżowani, jąkają się, nie potrafią poprowadzić imprezy.
Nie przygotowuje się Pan do konferansjerki?
- Ogólnie, na temat zespołów, które zapowiadam, ale nie piszę sobie tekstu. Konferansjerka to efekt tego, co się dzieje na widowni. Powinna być żywa, niepowtarzalna. Mnie to przychodzi łatwo, naturalnie. Zawsze to miałem.
Kiedy Pan to w sobie odkrył?
- W pierwszej klasie szkoły podstawowej występowałem w programie, w którym dzieci były miesiącami. Ja byłem czerwcem. Koniecznie chciałem powiedzieć jeszcze jakiś wiersz. Ale wychowawczyni nie pozwoliła. I nagle listopad dostał rozwolnienia. "Ja mam ten wiersz przygotowany" - powiedziałem wychowawczyni. "No to wychodź" - ona na to. Wyszedłem i zacząłem: "Kiedy przyjdą podpalić dom, ten w którym mieszkasz, Polskę...". Matki na widowni najpierw zaczęły się śmiać, a potem pochlipywać. Pomyślałem, że to fajny zawód takie występowanie.
Dzisiaj też Panu trudno przestać mówić?
- Nie jestem zakochany w sobie. Staram się zapowiadać szybko i sprawnie, nie wykorzystuję tego w życiu prywatnym. Chyba że mam coś do załatwienia w urzędzie. Wtedy piękna mowa pomaga.
