Artykuły

- Czasami jest to naiwne, trochę bezbronne, miejscami nie ma jeszcze mocnej dramaturgii, ale jest dobrym rysunkiem, Narszi ma dobrą kreskę - AGNIESZKA OLSTEN mówi o sztuce Jekatieriny Narszi "Lepsi", którą reżyseruje w łódzkim Teatrze Studyjnym.

Joanna Olczakówna: Brzytwa, wrażliwa terrorystka, buntowniczka, prowokatorka, a nawet męska szowinistka - zaledwie po kilku latach pracy w teatrze doczekała się pani wielu etykietek. Czy ten wizerunek pani nie uwiera?

Agnieszka Olsten: - Rzeczywiście, nie myślę w sposób łagodny ani sentymentalny...

Chce pani powiedzieć, że nie przestała być buntowniczką?

- Nie mam ambicji, by wszyscy mnie lubili. Teraz dodatkowo buntuję studentów, żeby przestali być grzecznymi uczniami, a stali się myślącymi niezależnie twórcami.

Dlaczego postanowiła pani wyreżyserować sztukę Jekatieriny Narszi "Lepsi" w łódzkim Teatrze Studyjnym?

- Ze sztuką Jekatieriny Narszi zetknęłam się podczas "Saison Russe" w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. Kiedy zostałam zaproszona przez panią dziekan Zofię Uzelac do zrobienia dyplomu w łódzkiej szkole filmowej, od razu przypomniał mi się ten tekst. Pomyślałam, że dobrze będzie zaproponować go studentom, ponieważ autorka jest tak młoda jak oni. Dobrze jest zetknąć ich z kimś, kto podobnie jak oni zastanawia się, co można teatrowi dać od siebie. Czasami jest to naiwne, trochę bezbronne, miejscami nie ma jeszcze mocnej dramaturgii, ale jest dobrym rysunkiem, Narszi ma dobrą kreskę. Chciałam też, by studenci nie musieli na dyplomie udowadniać, że nauczyli się robienia fikołków, bo nie tak rozumiem zawód aktora, ale żeby mieli szansę przemówić bliskim sobie głosem. Żeby zaczęli myśleć o teatrze jako o spotkaniu i rozmowie z widzem.

Kim są bohaterowie "Lepszych"?

- To młodzi ludzie, których spotyka szczęście w postaci młodej dziewczyny, a oni w nie nie wierzą lub odpychają je od siebie. Nie ma tu fabuły, która się w trakcie sztuki rozwija, są raczej epizodyczne sceny o tym, jak ludzie radzą sobie, gdy szczęście do nich naprawdę przychodzi... Najkrócej mówiąc, jest to dramat o szczęściu.

To coś nowego. Do tej pory zajmowała się pani w teatrze drastycznymi sprawami - aborcją, seryjnym mordercą, zbrodniami małżeńskimi.

- W Łodzi nie ma potrzeby robienia drastycznych sztuk, bo Łódź jest drastyczna sama w sobie: pavulon, "beczki", zwierzęta zabijane w zoo. W Łodzi dobra jest sztuka, w której do człowieka przychodzi szczęście. Ponadto ja nie wierzę w popkulturę, która mówi, że aby być szczęśliwym, wystarczy kupić nowy krem, mieć blond włosy czy coś równie idiotycznego. Przeciwnie - myślę, że bycie szczęśliwym jest bardzo trudne i ludzie mają z tym problem. Bycie nieszczęśliwym jest dużo łatwiejsze.

Dlaczego zdecydowała się pani na pracę z tak młodymi aktorami?

- Byłam ich bardzo ciekawa. Oni mają teraz po 21, 23 lata, czyli nie są dużo młodsi ode mnie, ale jednak stanowią już następne pokolenie. Niby to my jesteśmy młodsi zdolniejsi, ale oni będą jeszcze młodsi i może jeszcze zdolniejsi? Być może po prostu lepsi. Byłam bardzo ciekawa, o czym chcą robić teatr i co teatrowi polskiemu mają do zaproponowania. Chciałam ich posłuchać.

Co pani od nich usłyszała?

- Że dopiero zaczynają, że nie myślą jeszcze o tym, że aktor to jest ktoś, kto tworzy polską, a może nawet europejską kulturę. Ale zadają sobie wiele ważnych pytań, potrafią abstrakcyjnie myśleć, co jest w teatrze bardzo cenne.

* * * * *

Agnieszka Olsten jest jedną z najzdolniejszych reżyserek młodego pokolenia, autorką kontrowersyjnych spektakli. Ostatnio w Teatrze Narodowym w Warszawie zrealizowała "Norę" Ibsena, a w Teatrze Studyjnym przygotowuje przedstawienie dyplomowe studentów Wydziału Aktorskiego łódzkiej PWSFTViT- sztukę Jekatieriny Narszi "Lepsi". Spektakl można już oglądać w Studyjnym na pokazach przedpremierowych, premiera zaplanowana jest na 6 października.