Artykuły

Przypominamy sylwetki ludzi kultury, którzy odeszli w mijającym roku. Swoim życiem na zawsze wpisali się w dzieje naszego miasta. Będziemy o nich pamiętać.

prof. Ewa Guderian-Czaplińska (ur. 1962)

Dzięki niej wiemy, jak toczyło się życie teatralne Poznania w międzywojniu. Z równą pasją zajmowała się dramatem antycznym i teatrem współczesnym. Jej opinie cenili reżyserzy i aktorzy. Miłością do teatru zarażała swych studentów na UAM, którzy podziwiali też jej styl życia - biegi maratońskie, jazdę na rowerze, troskę o środowisko. W ostatnich miesiącach życia napisała niezwykłą książkę - Trojanki. To opis jej walki z chorobą, będący jednocześnie traktatem o życiu i umieraniu, a także poradnikiem dla kobiet zmagających się z rakiem.

Maria Tomaszewska (ur. 1956)

Jej nazwisko zapisze się w historii Ośrodka dla Dzieci Niewidomych w Owińskach. Razem ze swoimi współpracownikami stworzyła dla dzieci prawdziwy dom. Unowocześniła szkołę, wyposażając ją m.in. w Laboratorium Dźwięku i Salę Poznawania Świata, i doprowadziła do końca rewitalizację budynku ośrodka i prace w Parku Orientacji Przestrzennej. Zainicjowała akcję wczesnego wykrywania wad wzroku u dzieci.

Bogusława Kowalska (ur. 1931)

Meble Kowalskich zrobiły w PRL-u niesamowitą karierę, a teraz - jako ikona polskiego designu - trafiły do Muzeów Narodowych Warszawy i Krakowa. Ich projektantami byli Bogusława i Czesław Kowalscy. Pani Bogusława zajmowała się również scenografią teatralną, projektowała m.in. wystrój tzw. gościńców wielkopolskich, a także meble stylowe i ludowe. Do końca życia czuła się harcerką.

Zygmunt Skupniewicz (ur. 1927)

Co krok natrafiamy w Poznaniu na budynki, które projektował wspólnie z innymi uznanymi architektami - Witoldem Milewskim i nieżyjącym już Lechem Strenalem. To m.in. gmachy Uniwersytetu Przyrodniczego na Sołaczu, Politechniki, Ośrodek Nauki PAN, Domy Akademickie Jowita i Eskulap, Collegia Novum i Altum, Dom Weterana, Osiedle Dożynkowa-Owsiana na Winogradach. Na progu kariery pracował przy odbudowie Starego Rynku.

Lech Raczak (ur. 1946)

Odszedł nagle. Był jednym z najwybitniejszych polskich artystów teatru alternatywnego i instytucjonalnego: reżyserem, dramaturgiem i teatrologiem. Współzakładał słynny Teatr Ósmego Dnia, był dyrektorem Festiwalu Malta i Teatru Polskiego w Poznaniu, założył Fundację Orbis Tertius - Trzeci Teatr. Na scenach polskich i we Włoszech wyreżyserował ponad 50 przedstawień, zawsze wzbudzając gorące emocje.

Teresa Kujawa (ur. 1927)

Wybitna tancerka podziwiana na wielu scenach Polski i Europy. W Poznaniu występowała w latach 50. i 60. Odnosiła wielkie sukcesy jako choreograf m.in. w Polskim Teatrze Tańca Conrada Drzewieckiego. Była świetnym pedagogiem - wykładała m.in. technikę tańca. Do grona jej uczniów należą artyści tej rangi, jak Ewa Wycichowska, Emil Wesołowski, Anna Staszak.

Danuta Balicka (ur. 1932)

Odtwórczyni wielu wspaniałych ról w polskich teatrach, filmie i telewizji. Przez czternaście lat (1961-1975) związana z Poznaniem, gdzie zabłysnęła m.in.: w szekspirowskich dramatach - Antoniuszu i Kleopatrze w roli Kleopatry i Makbecie w roli Lady Makbet, a także kreując postaci Karoliny Corday w Męczeństwie i śmierci Jeana Paula Marata Petera Weissa i Bazylissy Teofanu w dramacie Tadeusza Micińskiego pod tym samym tytułem.

Henryk Olszewski (ur. 1923)

Był aktorem i reżyserem przez wiele lat związanym z poznańskim i wielkopolskim środowiskiem teatralnym. W latach 70. ubiegłego wieku kierował Teatrem im. A. Fredry w Gnieźnie, a od 1972-1980 Poznańską Operetką, którą przemianował na Teatr Muzyczny. Najbardziej cenił komedię muzyczną, którą na stałe wprowadził do repertuaru.

Marek Zaradniak (ur. 1956)

Jak popularną i ważną postacią był w środowisku dziennikarskim, przekonaliśmy się na pogrzebie, który zgromadził rzesze jego przyjaciół. Przez całe zawodowe życie był kronikarzem wszystkich ważnych kulturalnych wydarzeń. Mogli na niego liczyć wszyscy, którzy szybko chcieli uzyskać najróżniejsze informacje: znał wszystkich i wiedział, jak trafić do najlepiej poinformowanych w danej sprawie.

Janusz Ryl-Krystianowski (ur. 1943)

Był aktorem, reżyserem, pedagogiem i autorem sztuk teatralnych. Teatrem Animacji kierował przez 15 lat, do 2013 roku, i otworzył go jeszcze szerzej na sztukę współczesną i nowatorskie środki wyrazu. Nie rezygnował jednak z doświadczeń i dorobku teatru lalkowego. Doborem repertuaru, dbałością o kształt sceniczny wystawianych sztuk zjednywał sobie zarówno dziecięcą, jak i dorosłą widownię. W 2009 roku uhonorowany został Złotym Medalem Gloria Artis.

prof. Sylwester Dworacki (ur. 1937)

Wybitny hellenista, dzięki jego tłumaczeniom niektóre utwory starożytnych pisarzy mogli przeczytać miłośnicy dawnej literatury. Mistrz wielu pokoleń studentów filologii klasycznej UAM. Melomanom znany jako tłumacz ważnych tekstów wykonywanych przez chóry i solistów. Autor łacińskiego tekstu do Oratorium 966.pl Jacka Sykulskiego przygotowanego na 1050. rocznicę Chrztu Polski i wykonanego przez Filharmonię Poznańską.