Kraków. Antyczne warsztaty w Starym
Można powiedzieć, że mamy do czynienia z nową świecką tradycją w Starym Teatrze. Od kilku sezonów teatr zaprasza do współpracy studentów Wydziału Reżyserii Dramatu PWST w Krakowie. Tak było podczas obu edycji baz@rtu, tak było podczas ubiegłorocznych rewizji romantycznych, takjest i
Sezon 2006/2007 w Starym Teatrze to przede wszystkim próba rewizji antycznych mitów. Obejrzymy nie tylko sztukę Ajschylosa ("Oresteja" w reż. Jana Klaty), ale również spektakle będące osobistymi reinterpretacjami antycznych historii ("Zbombardowani" Sarah Kane w reż. Mai Kleczewskiej).
Studenci reżyserii podczas październikowych warsztatów sięgnęli po teksty Sofoklesa ("Ajas") i Eurypidesa ("Medea"), jak również Wyspiańskiego ("Powrót Odysa" i - trzykrotnie - "Protesilas i Laodamia"), Sartre'a ("Trojanki") oraz Mullera ("Materiały do Medei"). Warsztaty poprowadził Grzegorz Niziołek. - Monolog jest formą bardzo trudną do teatralnej realizacji. Te warsztaty są próbą zaatakowania tego języka, to szukanie nowych tropów, to rodzaj przymiarki do tej formy, stąd pojawia się pewna odległość pomiędzy postacią a sytuacją teatralną - mówi kierownik literacki Starego Teatru i pedagog PWST. Właśnie to mierzenie się z formą jest bardzo znamienne w etiudach studentów. A czym jest monolog? Barbara Wysocka, aktorka Starego Teatru i reżyserka fragmentu "Protesilasa i Laodamii" Wyspiańskiego, wyjaśnia: - Nie opowiadamy historii, nie ma obiektywnych zdarzeń, jest zapis odczuć. W tym wypadku jest to zapis tego, co dzieje się z ciałem, umysłem, psychiką w ostatnich kilku godzinach życia poprzedzających samobójczą śmierć. Kim są postaci odwiedzające Laodamię? Rzeczywistością? Wspomnieniem? Odbiciem jej własnych myśli? Wytworem wyobraźni? Halucynacją? Nie pokazujemy sytuacji z zewnątrz, opowiadając, że ktoś się zabił, ale pró-bujemyją zbadać od wewnątrz - co do tego prowadzi, przezjakie stany emocjonalne przechodzi samobójca. Monolog pozwala na taki wgląd.
Podczas pokazów w PWST zaprezentowano dziewięć etiud i każda wyrastała z zupełnie innej estetyki, z innej tradycji, innych metod pracy z aktorem. Autorzy najciekawszych otrzymają możliwość kontynuacji pracy - ich spektakle będą prezentowane w ramach rewizji antycznych w Starym Teatrze.
