"Carmen" po łódzku
"Carmen" w reż. Laco Adamika w Teatrze Wielkim w Łodzi. Recenzja na www.reymont.pl.
Inscenizacja w Teatrze Wielkim to już szósta łódzka realizacja opery Bizeta. "Carmen" Laco Adamika miała być mieszanką operowej tradycji i nowatorstwa. Nowoczesną operę oglądamy tak naprawdę dopiero w czwartym akcie, kiedy na scenie widzimy wysmakowaną plastycznie scenografię, wzmocnioną jeszcze efektem wizualnym znakomicie rozegranych scen zbiorowych. W otoczeniu białych, podświetlanych parawanów, niczym w japońskim teatrze cieni rozgrywa się finał pełnej namiętności historii. Taka dekoracja wymusza bardziej naturalny sposób gry aktorskiej, która we wcześniejszych aktach trochę razi sztucznością operowej konwencji.
Kilka ciekawych pomysłów inscenizacyjnych mogliśmy zobaczyć już w pierwszych trzech aktach (symultanicznie rozgrywające się na dwóch poziomach sceny z robotnicami fabryki cygar, znakomita scena dziecięcych zabaw, technika stop-klatki), ale wprowadzane były nieśmiało, jakby realizatorzy nie chcieli drażnić publiczności o tradycyjnych gustach. Mamy więc przerysowane gesty, statyczne sceny zbiorowe, nie mający gdzie tańczyć balet. Rozleniwionym żołnierzom brakuje temperamentu, a przemytnicy to raczej operetkowi wesołkowie. W fabryce cygar pracuje się tak wolno, że musiałaby ona zbankrutować jeszcze w pierwszym akcie. Robotnice z wysilkiem i namaszczeniem przenoszą ewidentnie puste pudła, które są nadużywanym elementem scenografii.
Pod względem wokalnym przedstawieniu nic nie można zarzucić. Warto tylko zaznaczyć, że partię Escamilia będzie na zmianę śpiewać czterech solistów, a partię Carmen będą wykonywaly trzy śpiewaczki. Być może w tym samym zestawieniu zaśpiewają raz w roku.
Premierowe spektakle potwierdziły znakomitą opinię o łódzkim chórze, natomiast precyzyjnie grającej orkiestrze zabrakło trochę dynamiki.
Zaletą spektaklu są bardzo na miejscu w Łodzi odwołania industrialne. Sceniczna fabryka przypomina architektonicznie łódzkie zakłady włókiennicze. Reżyser przeniósł nawet trzeci akt z górskiej okolicy przed bramę fabryki. Wielka miłość możliwa jest przecież w każdym mieście.
