Umarli ze Spoon River
"Umarli ze Spoon River" w reż. Jolanty Ptaszyńskiej w Teatrze TV. Pisze Joanna Derkaczew w Gazecie Wyborczej.
Rozmowy duchów nie zawsze są uduchowione - często koncentrują się na sprawach jak najbardziej przyziemnych, kipią od niezrealizowanych namiętności, plączą się w nierozwiązanych intrygach. W widowisku śląskiej poetki i reżyserki Jolanty Ptaszyńskiej umarli ze Spoon River powracają w mury swojego miasteczka, by jeszcze raz poskarżyć się na safandułowatych mężów, zatańczyć w zadymionej knajpie, przytulić nienarodzone dzieci, zatęsknić za nienapisanymi książkami. W niezwykłej scenerii zrujnowanej huty "Kościuszko" w Chorzowie kilkudziesięciu aktorów wciela się w postaci z wierszy amerykańskiego poety Edgara Lee Mastersa. Ich głosy brzmią śpiewnie i niepokojąco. Niosą nie tylko nostalgię, ale też ogromne zdziwienie: że to już wszystko, że nic się nie da zrobić, że nic się nie da powtórzyć, naprawić, odmienić. Wśród kilkunastu historii nie ma prawie życiorysów zakończonych wyraźną puentą. Każdy został urwany krok przed finałem, jakby piszący je Bóg był kiepskim lub złośliwym poetą. Sceneria wydaje się stworzona na przyjęcie zbłąkanych dusz. Ceglane mury w niczym nie przypominają już zakładów przemysłowych. Ogromne hale zmieniają się w katedry, w grobowce, okna, jak filmowe klatki pokazują kolejne etapy życia. Wyznania i pretensje zmarłych z amerykańskiego miasteczka, mają w sobie coś z teatru pamięci i śmierci Kantora. U Ptaszyńskiej, która w 1995 roku zasłynęła widowiskiem poetyckim "De Aegypto", zmarli zastygają czasem w pozach ze starych fotografii. Czasem są prywatni, niesforni, zatroskani losem swoich ciał i dobytku. W spektaklu pojawiają się odniesienia do ofiar zeszłorocznej tragedii w Katowicach - ofiar, których życie także zakończone zostało przed czasem.
29.01, TVP 1, g. 20:50
