Warszawa. Premiera Sceny Inicjatyw Aktorskich
"Cyjanek o piątej" porusza temat trudnych stosunków polsko-żydowskich, ale przede wszystkim jest to dramat o moralności, przyjaźni i graniach nienawiści. Premiera 10 marca w Teatrze Polskim.
Akcja sztuki rozgrywa się w mieszkaniu Polki Zofii Lass. Napisała ona wżyciu tylko jedną książkę - "Mur między nami", w której opisuje w formie pamiętnika losy Żydówki uwięzionej w getcie. Powieść stała się bestsellerem i przyniosła autorce międzynarodową sławę oraz niemały majątek. Pewnego dnia pisarkę odwiedza czytelniczka Irene, Kanadyjka o polsko-żydowskich korzeniach. Na początku wydaje się, że to kolejna wielbicielka talentu Zofii Lass. Ale stopniowo na jaw wychodzą kolejne szczegóły biografii obu pań. Okazuje się, że Irene jako dziecko została przerzucona z getta na aryjską stronę...
Pojawia się pytanie, czy historia przedstawiona w powieści to tylko literacka fikcja, czy może wydarzyła się naprawdę? Czy tłumaczenia pisarki zadowolą Irene? Widzowie spodziewać się mogą zaskakujących zwrotów akcji, które stanowią dowód na to, jak nieoczekiwanie życie splątuje ludzkie losy.
Sztukę Pavla Kohouta w Teatrze Polskim wystawi debiutująca jako reżyser Dorota Ignatjew. Absolwentka aktorstwa krakowskiej szkoły teatralnej i wydziału lalkarskiego we Wrocławiu doświadczenie zawodowe zdobywała m.in. jako asystentka Jerzego Grzegorzewskiego, Tadeusza Bradeckiego, Kazimierza Kutza, Willa Pomerantza, Agnieszki Glińskiej. "Cyjanek o piątej" pokazywany był na ubiegłorocznym Festiwalu Kultury Żydowskiej Warszawa Singera. Teraz przyszedł czas na oficjalną premierę.
Teatr Polski, ul. Karasia 2, tel. 022 826 79 92, 10.03, godz. 19.30
***
Specjalnie dla "Rz"
Dorota Ignatjew, reżyserka spektaklu: - "Cyjanek o piątej" opowiada o spotkaniu po latach. Naprzeciw siebie stają dwie samotne, skrzywdzone przez los kobiety. Ich wiek nie ma znaczenia. Ważny jest problem, który poruszają. Interesuje mnie, jaki wpływ na nasze życie ma świadomość własnej tożsamości, gdzie przebiega granica między przyjaźnią a nienawiścią i czy zemsta na kimś, kogo doświadczył los, ma sens. Aby lepiej podkreślić te dylematy i ich uwikłanie w polsko-żydowską historię, przeniosłam akcję sztuki z końca XX wieku do 1968 roku.
