Warszawa. Olena Leonenko w Ateneum
23 marca o g. 19.30 na Scenie Na Dole Teatru Ateneum odbędzie się premiera spektaklu "Ech, raz, jeszcze raz czyli taniec z pamięcią".
W muzycznym spektaklu "Ech raz jeszcze raz, czyli taniec z pamięcią" Olena Leonenko (na zdjęciu) powraca na podwórko swego dzieciństwa, w samym sercu Kijowa. Czas nie ma tu znaczenia, miesza się przeszłość z przyszłością i teraźniejszością.
Proszę sobie wyobrazić podwórko. Mieszkają tam Rosjanie, Ukraińcy, Żydzi, Gruzini, rodziny mieszane. Toczy się codzienne życie. Nieustannie trwa wojna o miejsce na sznurku do suszenia bielizny. Nieustannie też z każdego okna słychać muzykę, tak różną, że w żadnym innym miejscu nie byłoby możliwe połączenie tylu muzycznych emocji, fantazji i tęsknot.
W programie znalazły się rosyjskie romanse, podwórkowe tanga, ludowe piosenki ukraińskie, pieśni żydowskie. Wśród nich piosenki Okudżawy, Wysockiego, Leszczenki, Bernesa.
Spektakl jest muzycznym katalogiem wspomnień, pełnym życzliwego humoru i zrozumienia dla ludzkich marzeń i słabości.
- Podwórko Oleny jest bardzo konkretne, ale jest też metaforyczne. Tak jak bardzo realny i bardzo "ogólny" jest "Bar-świat" Hrabala. Te tańce z przeszłością to drugi po "Nocy z Wertyńskim" spektakl Oleny, z którym mam coś wspólnego. Tym razem raczej mniej niż więcej. Bo to są jej prywatne porachunki. Tyle, że prywatne są one do pewnego stopnia. Bo większość z nas taszczy ze sobą przez życie takie czy inne podwórko. Na plecach - jak u Kantora, albo w sercu - jak u Oleny - rekomenduje spektakl Janusz Głowacki.
