Artykuły

- Telewizja zmierza ku temu, żeby sprostać gustom publiczności, przez co obniża swoje loty. Poza drobnymi wyjątkami scena to jedyne pole, gdzie aktor może się w pełni rozwijać i iść do przodu - mówi KRZYSZTOF DRACZ, aktor Teatru Dramatycznego w Warszawie.

Co łączy "Odwróconych", "Egzamin z życia", "Fałszerzy. Powrót sfory" i "Świat według Kiepskich"? Osoba Krzysztofa Dracza, któremu znacząco przybywa serialowych odcinków, odkąd w 2004 r. przeniósł się do Warszawy.

Moje szanse zwiększyły się o tyle, o ile uprościły się środki komunikacji - mówi aktor. - Dotychczas miałem do czynienia z kamerą w czasie wolnym od pracy we wrocławskim Teatrze Polskim, z czego niemałą część zabierała mi podróż. Jednak nie tylko oszczędność czasu skłoniła aktora do zmiany adresu. Coraz częściej słychać jego głos w dubbingu czy w radiu. W filmie grał u Krzystka, Wójcika, Wojtyszki, Dejczera, Wojcieszka, Kotlarczyk i Falka.

- Przeniosłem się do warszawskiego Teatru Dramatycznego, bo przede wszystkim jestem aktorem teatralnym. Produkcji filmowych jest mało, coraz rzadsze są premiery widowisk Teatru TV. Zresztą ogólnie telewizja zmierza ku temu, żeby sprostać gustom publiczności, przez co obniża swoje loty. Poza drobnymi wyjątkami scena to jedyne pole, gdzie aktor może się w pełni rozwijać i iść do przodu. Wprawdzie wcześniejsze 20 lat przypadło mi na złoty okres wrocławskiego Teatru Polskiego i ogromnie zżyłem się z zespołem, jednak aktor nie może sobie pozwolić na zasiedziałość. Bo wybierając sobie lżejszą, mniej wyboistą drogę, można nieopatrznie popaść w rutynę. A ta może go zniszczyć, podobnie jak w zawodzie sapera. Doszedłem do wniosku, że powinienem zmienić środowisko, żeby znowu mieć trudniej. Żeby zmobilizować się do wysiłku.

Mobilizują go ostatnio m.in. Agnieszka Glińska, ale i Robert Wilson. Także Paweł Miśkiewicz, z którym jako reżyserem i dyrektorem zetknął się wcześniej we Wrocławiu. Tam też obsadzali go Tadeusz Minc, Jerzy Grzegorzewski, Krzysztof Zaleski, Jerzy Jarocki, Krystian Lupa, Andrzej Wajda, Maciej Prus, Maciej Englert, Grzegorz Jarzyna. Za swoje role Krzysztof Dracz zdobył liczne nagrody, do których dołączył wielce cenioną, bo przyznawaną przez przedstawicieli środowiska, nagrodę Feliksa Warszawskiego za drugoplanową rolę w "Alinie na Zachód". Otrzymał ją od warszawskich kolegów, o których w kraju krąży opinia, że są to zadarte nosy.

- Nie taki diabeł straszny - dementuje Dracz. - Myślę, że taka opinia budowana jest po trosze dla obrony własnej wartości, swego miejsca zamieszkania i pracy. Aktorzy scen pozawarszawskich chcą czuć się równoprawnymi artystami, jak ich koledzy ze stolicy. Ja nie znajduję żadnych poważniejszych różnic. Są takimi sami ludźmi jak ci, co wyrażają o nich takie pochopne sądy. Tak samo się boją i wpadają w stresy, choć oczywiście nie można generalizować. Stolica, jak w każdym kraju, stara się ściągać do siebie co prężniejszych ludzi.

Z aktorami obecnego zespołu Dracz spotykał się już dawniej na planach filmowych. Jednak wejście w zespół, czyli w komitywę, która nie zbiera się na krótki okres zdjęciowy, lecz ma przed sobą lata istnienia, to coś zupełnie innego.

- Przekraczając progi warszawskiego Dramatycznego, czułem się jak student, który na nowo musi zabiegać o czyjeś względy. Zdobyć zaufanie i sympatię zespołu. Myślę jednak, że zarówno mnie, jak i moim dwóm kolegom Henrykowi Niebudkowi i Miłogostowi Reczkowi to się udało. Aktor nie traci kontaktu z Wrocławiem. Mieszka tam jego rodzina. Utrzymuje więź z poprzednim zespołem. Nadal też pełni obowiązki pedagoga w szkole teatralnej.

- Mam zajęcia raz w tygodniu, w poniedziałki. Dzięki temu bardzo dobrze znam trasę Warszawa - Wrocław. Zarówno samochodową, jak i kolejową. A procent zażyłości z rodziną jest wprost proporcjonalny do podejmowanych przeze mnie trudów podróży tam i z powrotem.

***

Krzysztof Dracz w tym tygodniu w serialach: "Mrok" (TVP Polonia, niedziela 20.10) i "Na W spółnej" (TVN , piątek 12.50, sobota 12.10, poniedziałek - czwartek 13.05)