Artykuły

- Wyjechałem z Polski jako tancerz klasyczny i modern. Nie potrafiłem tańczyć tego, co się tańczy w świecie - mówi ROBERT SZYMAŃSKI, twórca rewiowego Teatru Viva w Poznaniu.

Gdy dwa lata temu rozpoczynał pan przygotowania do stworzenia w Poznaniu pierwszego w Polsce teatru rewiowego wiele osób mówiło, że rzuca się pan z motyką na słońce. Łatwo było stworzyć taki teatr?

- Te dwa lata to najgorszy okres w moim życiu. Pracowałem po 17 godzin na dobę bez urlopu. Wiele osób było na nie. Takie były początki. Potem już szło lepiej.

Co było najtrudniejsze?

- Zdobycie pieniędzy.

Ile kosztuje ten projekt?

- Gentlemani nie mówią o pieniądzach. Po prostu je mają. Trochę kosztowało, ale nie chciałbym o tym mówić.

Te dwa lata to także kompletowanie zespołu. Wszystkie dziewczyny wytrzymały?

- 70 proc. dziewczyn pracuje od początku. 30 procent zmieniło się w trakcie przygotowań.

Miał pan jakieś wzorce?

- Bardziej doświadczenia przywiezione z Paryża z tamtejszych kabaretów i z Hiszpanii z dużego show Establance spectacolo, no i z rewii amerykańskiej.

Pracował pan tam?

- Przede wszystkim w Paryżu i w Hiszpanii. Znalazłem wiele osób, które w życiu mi pomogły. Wiedzieli, że interesuję się wszystkim co się dzieje na scenie, od techniki poprzez układy scalone po suchy lód i to, na czym polega iluzja. Wyjechałem z Polski jako tancerz klasyczny i modern. Nie potrafiłem tańczyć tego, co się tańczy w świecie. Moja żona i znajoma, która miała studio, mówiły mi: - Chcesz mieć dobrą pracę, masz wolną salę i się męcz. Nadrabiałem to, czego w Polsce nie było. Jako pierwszy w Polsce wprowadziłem funky.

W sobotę premiera pierwszego spektaklu w Olimpii. Co zobaczymy w spektaklu?

- Na pewno pióra, magię, lewitację, rzeczy, które dzieją się niby pod wodą i can can."

Na zdjęciu: obraz Wojciecha Weissa "Kankan w Moulin Rouge" (1900)