Warszawa. 30. rocznica śmierci Maklakiewicza
Jutro (9 października) przypada 30. rocznica śmierci Zdzisława Maklakiewicza, zaliczanego do najbardziej charakterystycznych polskich aktorów i - wraz z Janem Himilsbachem - najbardziej barwnych osobowości środowiska artystycznego lat 60. i 70.
Zdzisław Maklakiewicz zagrał w ponad 100 filmach, występował głównie jako aktor drugiego planu. - Nikt nie potrafi grać postaci pozornie pospolitych i nieciekawych, tak przenikliwie, jak Maklakiewicz - powiedział o nim Tadeusz Konwicki.
Najbardziej niezapomnianą filmową kreację stworzył w "Rejsie" Marka Piwowskiego [na zdjęciu]. Zagrał inżyniera Mamonia - "inteligenta", który razem, z granym przez Himilsbacha, Sidorowskim ocenia kondycję polskiego kina.
Maklakiewicz urodził się 9 lipca 1927 roku w Warszawie. W czasie wojny był żołnierzem AK. Studia aktorskie rozpoczął w 1947 r. w Krakowie, a następnie przeniósł się na PWST w Warszawie - w 1951 r. uzyskał dyplom tej uczelni.
Jako aktor filmowy debiutował w 1959 r. w filmie "Wspólny pokój" Wojciecha Jerzego Hasa. W kolejnych latach zagrał m.in. w filmach: "Giuseppe w Warszawie" Stanisława Lenartowicza (1964), "Prawo i pięść" Jerzego Hoffmana i Edwarda Skórzewskiego (1964), "Rękopis znaleziony w Saragossie" Hasa (1965), "Salto" Tadeusza Konwickiego (1965), "Marysia i Napoleon" Leonarda Buczkowskiego (1966), "Hydrozagadka" Andrzeja Kondratiuka (1970), "Rejs" Marka Piwowskiego (1970), "Motodrama" Andrzeja Konica (1971), "Wniebowzięci" Kondratiuka 1973), "Jak to się robi" Kondratiuka (1974), "Nie ma mocnych" Sylwestra Chęcińskiego (1974), "Brunet wieczorową porą" Stanisława Barei (1976).
Jako aktor teatralny występował na scenach m.in.: Teatru Polskiego w Warszawie, Teatru Ludowego w Warszawie, Teatru Narodowego w Warszawie, Teatru Wybrzeże w Gdańsku i Starego Teatru w Krakowie.
Zmarł 9 października 1977 r. w Warszawie, w wieku 50 lat.
