Wszystko na sprzedaż
"Operetka" w reż. Michała Zadary w Teatrze Muzycznym Capitol we Wrocławiu i "Balkon" w reż. Artura Tyszkiewicza w Teatrze im. Szaniawskiego w Wałbrzychu. Pisze Paweł Sztarbowski w Newsweeku Polska.
Witold Gombrowicz w "Dzienniku" pisał o Genecie: "Przyczepił się do mnie ten pederasta". Jak niegdyś w Paryżu, tak teraz spotkali się na Dolnym Śląsku. Tego samego dnia odbyła się premiera "Operetki" [na zdjęciu] w Teatrze Muzycznym Capitol we Wrocławiu i "Balkonu" w Teatrze im. Szaniawskiego w Wałbrzychu. Michał Zadara z kompozytorem i pianistą jazzowym Leszkiem Możdżerem zamienili dramat Gombrowicza w musical, którego akcja rozgrywa się w kurorcie narciarskim. To tutaj zjeżdża zblazowana arystokracja. Reżyser komponuje przestrzeń sceniczną na wzór studia telewizyjnego, gdzie może wydarzyć się wszystko.
Oddaje to nastrój "boskiego idiotyzmu" operetki, na którym tak zależało autorowi. Rewolucja nastąpi wtedy, gdy Lokaje upozowani na polskich hydraulików obejrzą taśmy prawdy, czyli nagranie rozmowy Profesora (Michał Juzoń) i koniarza Hufnagla (Rafał Kronenberger). Gombrowicz z okazji "Operetki" rozważał, "jak tu nadziać marionetkową pustotę operetkową istotnym dramatem". Zadara, posługując się jego tekstem, próbuje pokazać dramat współczesnych ludzi zmagających się z narzuconymi im rolami życiowymi. Niestety, dla widza niewiele z tego wynika. Podobnie Artur Tyszkiewicz w wałbrzyskim wystawieniu "Balkonu" Jeana Geneta skupił się na grach międzyludzkich. Perwersyjne zachowania klientów burdelu są tu znakami szaleństwa świata. Sporo w spektaklu elementów na pozór antyklerykalnych, np. wstrząsająca scena, w której Carmen (Marta Zięba) jako Matka Boska wykonuje show w rytm popowej piosenki, byleby tylko dobrze się sprzedać. Każda sfera naszego życia staje się widowiskiem ku uciesze znudzonej widowni - powiada Tyszkiewicz prawdę nienową, ale jego obserwacja wydaje się celniejsza i bardziej bezkompromisowa niż Zadary.
