Weksler w gabinecie politycznym ministra Zdrojewskiego
Gabinet polityczny ministra zasili ekspert wysokiej klasy, jeśli ministra lubi. W pozostałych przypadkach szef resortu zwykle sięga po pomoc ambitnej młodzieży lub zaufanych pracowników sekretariatu. Albo po kogo się da. W gabinecie politycznym ministra kultury znalazł miejsce, uważany za eksperta, Jacek Weksler - pisze Joanna Cieśla w Polityce.
- Jaki powinien być doradca idealny? - zastanawia się Jakub Skiba, weteran administracji, kiedyśrin.in. dyrektor generalny Kancelarii Premiera, dziś wiceprezes NBP. - Musi mieć trudną umiejętność przekonywania szefa, być dla niego autorytetem. Powinien rozumieć prozaiczne realia polityczne i medialny wymiar działań resortu. Poza tym, oczywiście, być biegłym w zagadnieniach, którymi zajmuje się ministerstwo.
Przy słabo określonych wymaganiach co do kwalifikacji członków gabinetów (wskazane wykształcenie wyższe i w zależności od stanowiska - od dwóch do siedmiu lat stażu pracy) ich zarobki wahają się od 2,5 tys. zł brutto dla asystenta do 7,7 tys. brutto dla szefa gabinetu politycznego. Czasem minister może podnieść stawkę, dorzucając doradcy fotel w radzie nadzorczej. Generalnie jednak - na tle rynkowych realiów - dla wysokiej klasy menedżera lub eksperta to mało pociągająca oferta finansowa. Z drugiej strony, polityka, a przede wszystkim jej zaplecze, dawno już stała się zwykłym miejscem pracy, ściągającym zwyczajnych ludzi, szukających możliwości zarabiania pieniędzy i ścieżki awansu. Taki awans można uznać za naturalny, jeśli pracownik się wykaże. Na przykład w kampanii wyborczej.
Ponad połowa członków gabinetów politycznych w obecnym rozdaniu przyszła na świat po 1980 r. Przynajmniej dla kilkorga z nich centrum zarządzania resortem to pierwsze lub drugie miejsce stałego zatrudnienia, coś na kształt elitarnego przedszkola do kariery. (...)
Kategoria najbardziej pożądana - ekspercka - jest w gabinetach najmniej liczna, wystarczy palców jednej ręki: Jacek Weksler [na zdjęciu], twórca TVP Kultura, zasilił resort Bogdana Zdrojewskiego jako szef gabinetu. (...)
Nieco obszerniej wypada zbiór nazwisk mniej medialnych, lecz doświadczonych profesjonalistów. Ich decyzja o przejściu do resortu często wiąże się z wieloletnią znajomością z ministrem lub z którymś z jego bliskich współpracowników. Weksler, przykładowo, ściągnął do swojej ekipy Elżbietę Wrotnowską-Gmyz, odpowiadającą za promocję i organizację w warszawskich teatrach i w Instytucie Teatralnym.
