Medalista wszech czasów
"Kryptonim Gracz" w reż. Agnieszki Lipiec-Wróblewskiej na Scenie Faktu Teatru Telewizji. Pisze Zbigniew Natkaniec w Tygodniku Angora.
Już od dawna nie emitowano tak fascynującej i wciągającej sztuki na Scenie Faktu Teatru Telewizji. Jej bohaterem uczyniono polskiego szermierza Jerzego Pawłowskiego. Był on pięciokrotnym medalistą igrzysk olimpijskich, czternastokrotnie zdobył mistrzostwo Polski i siedem razy mistrza świata, sześć razy wicemistrzostwo świata. Jednocześnie od 1950 roku był tajnym współpracownikiem wojskowego Głównego Zarządu Informacji, a potem WSW. Współpracę z oficerami CIA podjął w 1964 r. podczas pobytu w USA. W tym pierwszym przypadku zmuszono go, szantażując i grożąc represjami wobec ojca związanego z Armią Krajową. Motywy współpracy z Amerykanami nie były już tak jednoznaczne. Nie można wykluczyć, że zrobił to z pobudek patriotycznych. Rolę bohatera gra Zbigniew Zamachowski. Stworzył postać bardzo ciepłą, a jednocześnie osobę wiecznie młodego chłopczyka z warszawskiej Pragi. Niestety, jego przeciwnik to szkolony podstępny enkawudzista, którego zagrał fenomenalnie Daniel Olbrychski. Osaczył Pawłowskiego, grając na jego egoistycznych uczuciach i wychwalając jego sukcesy na szermierczej planszy. Zgodę na start w Mistrzostwach Świata w Budapeszcie uzależnił od podjęcia z nim współpracy. Pawłowski dał się uwieść i zapłacił cenę największą. W 1976 r. został skazany na 25 lat więzienia za szpiegostwo. Wyszedł po niespełna 10 latach i miał być wymieniony w Berlinie na majora Zacharskiego. Tutaj zadziwił swoich prześladowców, został w ojczyźnie. Po 1989 r. postanowił kontynuować karierę sportową. Zaczął wygrywać z młodszymi kolegami, ale przegrał z działaczami sportowymi, którzy oskarżyli go o to, że swoją osobą daje zły przykład dla młodzieży. Ci działacze to kreatury wywodzące się z tego nieludzkiego systemu, który złamał karierę Pawłowskiego. Było to ich drugie zwycięstwo nad wielkim sportowcem. 7VP 1, 28 stycznia 2008 r., goćz. 20.20
