Artykuły

Teatr zajmuje ich bardziej niż własne życie. Teraz ich połączył. Nad "Ryszardem II" Szekspira pracują jak zawsze. Na całość, z sercem. ANDRZEJ SEWERYN reżyseruje, a MICHAŁ ŻEBROWSKI główną rolą powraca po latach na scenę.

Teatr Narodowy w Warszawie. Próby do Ryszarda II zaczynają się o 10 rano. Reżyser zawsze przychodzi przed aktorami. Wypoczęty, przygotowany, z zeszytem pełnym notatek, w dresie i adidasach. Tak jest wygodnie, bo często podrywa się znad stolika reżyserskiego i wbiega na sceny. Pracuje w skupieniu, szybko. Kończy punktualnie o 22.

- Andrzej Seweryn [na zdjęciu] nigdy nie przedłuża prób - mówi Michał Żebrowski. - Nie znam człowieka bardziej pracowitego i systematycznego. Wykorzystuje co do minuty czas, który jest mu dany - wyjaśnia. Niemal to samo mówi Seweryn o Żebrowskim: - Bardzo szanuje, tego człowieka. Ma talent. Podoba mi się jego umiłowanie zawodu, żarłoczny stosunek do pracy. Wydaje mi się, że mogę powiedzieć, że darzymy się przyjaźnią.

Michał Żebrowski nie kryje, że jest bardzo szczęśliwy, że może grać u Seweryna.

- Po wspólnej pracy przy Świętoszku Moliera w Teatrze Telewizji powiedziałem, że gdyby jeszcze kiedykolwiek był inną zainteresowany, mógłbym zagrać u niego nawet klamkę - mówi. - Andrzej jest niezwykłą postacią, biorąc pod uwagę role, jakie ma za sobą, jego potencjał reżyserski. Bardziej przejmuje się losem granych postaci niż własnym życiem. To heroiczne i wzruszające. Tacy artyści zdarzają się niezwykle rzadko i trzeba ich hołubić. Mają tak wiele do dania. Nie przerzuca na aktorów własnych problemów i niepokojów, tylko wiedząc, jak robi się teatr, kocha ich. Nie myśli o przechodzeniu do legendy teatru, lecz stara się jak najgorliwiej służyć widzom swoim talentem. Jestem bardzo przejęty tym, że po latach pracy w filmie wracam do teatru rolą, którą on reżyseruje. Cieszę się, że mogę pracować z wyśmienitym zespołem Teatru Narodowego, u boku tak wybitnych aktorów, jak Teresa Budzisz.-Krzyżanowska, Ignacy Gogołewski, Igor Przegrodzki, Krzysztof Kolberger, Henryk Talar. Nie sposób wymienić wszystkich, choć w przedstawieniu grają też młodsi wspaniali aktorzy, jak choćby Artur Żmijewski i Mariusz. Bonaszewski.

Twierdzi, że opowieść o królu, który traci władzę i życie, wciąż go zaskakuje. - Ten tekst jest kopalnią wiedzy o człowieku - mówi Żebrowski. Dodaje: - Ta sztuka jest o tymn, że czasami trzeba w życiu wszystko stracić, po to, by je docenić. Jest o tym, jak wielka tajemnicą jest życie, jak cudownym jest narkotykiem, mimo że czasami wyrażamy niezgodę na to, jak jest skomplikowane. Jesteśmy skazani na życie, boimy się je utracić i za wszelką cenę staramy się jak zwierzę instynktownie ochronić nasz byt. Premiera Ryszarda II już 16 października.