Artykuły

Pogrzeb reżysera filmowego i teatralnego Piotra Łazarkiewicza (na zdjęciu) odbędzie się w piątek (27 czerwca) w Warszawie. Łazarkiewicz zmarł na zawał serca 20 czerwca, w wieku 54 lat.

Msza żałobna odbędzie się o godz. 12.30 w kościele Ojców Kamedułów przy ul. Dewajtis na warszawskich Bielanach. Następnie o godz. 15.30 rozpocznie się pogrzeb artysty na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Bezpośrednio po pogrzebie przyjaciele Piotra Łazarkiewicza powrócą do kościoła Ojców Kamedułów, by tam - w podziemiach świątyni - wspólnie wspominać artystę.

Piotr Łazarkiewicz urodził się 13 marca 1954 r. Filmowcem chciał być od dziecka, ale po maturze zdał na polonistykę na Uniwersytecie Wrocławskim. Z dyplomem polonisty w kieszeni Łazarkiewicz dostał się na nowo utworzony Wydział Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Jeszcze na studiach poznał przyszłą żonę, także filmowca - Magdalenę, siostrę Agnieszki Holland.

Pierwszym filmem Łazarkiewicza, który zyskał powszechne zainteresowanie, była "Fala" z 1986 roku. Pełnometrażowy dokument przedstawia Festiwal Muzyków Rockowych w Jarocinie z dwu punktów widzenia - uczestników koncertów, dla których festiwal jest oazą wolności w rzeczywistości późnego PRL-u oraz władz miasta rozpaczających nad chaosem, jaki podczas festiwalu panuje w Jarocinie.

Pierwszym pełnometrażowym filmem Łazarkiewicza był obraz "Kocham kino" z 1987 r., romantyczna historia o prowincji i marzeniach.

Wiele fabularnych filmów Łazarkiewicza bliskich było swoją wymową dokumentowi przez zaangażowanie w sprawy społeczne. "W środku Europy" z 1990 r. (premiera odbyła się trzy lata później) to opowieść o malutkim sennym miasteczku; pod spokojnym nurtem rzeczywistości kryje się mroczna tajemnica - przed laty zorganizowano tu pogrom miejscowych Żydów.

"Pora na czarownice" z 1994 r. to film o odrzuceniu chorych na AIDS przez lokalną społeczność. W "Odjeździe" z 1995 r. reżyser opowiada o sytuacji Mazurów zmuszanych do wyboru pomiędzy polskością a niemieckością.

W 2007 r. Łazarkiewicz pracował nad filmem "0_1_0", w którym grali m.in. Wojciech Brzeziński, Maria Seweryn, Maria Peszek, Rafał Mohr, Rafał Maćkowiak i Redbad Klijnstra. Ten ostatni film Łazarkiewicza jest oparty na dramacie Krzysztofa Bizio. Składa się na niego siedem krótkich historii, odnoszących się do siedmiu grzechów głównych. Premiera filmu odbędzie się jeszcze w tym roku.

Artysta reżyserował także dla Teatru Telewizji. W dorobku miał m.in. spektakle: "A śmierć utraci swoją władzę..." (1996) - widowisko poetyckie oparte na poezji Dylana Thomasa, "Duże i małe" Botho Straussa (1998), którego tematem przewodnim jest podróż bohaterki w poszukiwaniu szczęścia, czy "Ogień w głowie" Mariusa von Mayenburga (2000), przedstawiający losy przeciętnej, patologicznej w odczuciu autora, dzisiejszej rodziny.

Łazarkiewicz był reżyserem wielu spektakli teatralnych, m.in. "Absolwenta" Charlesa Webba w Teatrze Bagatela im. Boya-Żeleńskiego w Krakowie (2001), "3x2" Tomasza Mana w Teatrze Stara ProchOFFnia w Warszawie (2006). Dwukrotnie wystawił "Kartotekę" Tadeusza Różewicza - za pierwszym razem w Teatrze Jeleniogórskim im. Cypriana Norwida (2002), po raz drugi w 2005 r. w Teatrze Miejskim im. Witolda Gombrowicza w Gdyni.

Ostatnim teatralnym spektaklem Łazarkiewicza byli "Mężczyźni na skraju załamania nerwowego" w warszawskim Teatrze Bajka w Warszawie. Premiera odbyła się w marcu tego roku.