Artykuły

W stolicy przybędzie nowa scena teatralna. Trzy siostry - Natalia, Zuzanna i Agata Fijewskie - otwierają Teatr Staromiejski przy ul. Jezuickiej 4. Do tej pory gościnnie wystawiały spektakle m.in. w teatrze Wytwórnia. Pierwsze przedstawienie już 6 listopada. Publiczność obejrzy monodram "Głuchoniemoc".

Teatr rozpocznie działalność monodramem pt. "Głuchoniemoc", czyli pierwszą sztuką zrealizowaną przez Natalię i Zuzannę Fijewskie oraz fragmentem recitalu "Piąta rano" Agaty Fijewskiej, którego premierę zaplanowano na styczeń.

Trzy dwudziestokilkuletnie siostry, od dziecka oswojone z teatrem, od dawna marzyły o zorganizowaniu własnej sceny.

- Nawet w dzieciństwie grałyśmy razem w przedstawieniach - wspomina najstarsza z nich, Natalia. - A teraz, gdy od kilku lat robiłyśmy razem spektakle, chciałyśmy znaleźć takie miejsce, gdzie mogłybyśmy je odgrywać - mówi.

Spełnienie marzenia sióstr Fijewskich o własnym teatrze umożliwił w czerwcu ubiegłego roku dyrektor Stołecznego Centrum Edukacji Kulturalnej podległego ratuszowi. Siostry współpracowały z Centrum już od kilku lat przy okazji różnych przedstawień i warsztatów teatralnych dla dzieci. Teraz trzy artystki otrzymały propozycję zagospodarowania sceny Teatru Staromiejskiego przy ul. Jezuickiej, w którym od lat nic się nie dzieje.

Mimo wspólnej pasji każdą z sióstr pochłania inne zainteresowanie. Natalia jest reżyserem i dramaturgiem, debiutowała w 2004 r. sztuką pt. "Głuchoniemoc" i od tej pory zajmuje się realizacją spektakli autorskich.

Druga z nich - Zuza - to urodzona aktorka. Właśnie zdała eksternistyczny egzamin w szkole teatralnej.

Najmłodsza z trójki, Agata, również występuje na scenie, ale najbardziej interesuje ją śpiew. Dlatego na styczeń przygotowuje premierę recitalu. Myśli też o organizacji koncertów dla seniorów w domach opieki społecznej, by również osobom samotnym przynieść trochę radości w życiu. Studiuje psychologię kliniczną w warszawskiej w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej.

Jakie będą spektakle realizowane w nowym teatrze? Takie jak do tej pory z udziałem sióstr na scenach teatru Wytwórnia, Prochoffni i Starej Drukarni, czyli kameralne. To oznacza, że będą osadzone w rzeczywistości, będą podejmować zwykłe ludzkie problemy, z naciskiem na psychologię postaci, jej głębię i wielowymiarowość.

- Chcemy w naszym teatrze prowadzić dialog z widzem - zapowiada Natalia Fijewska-Zdanowska. - Dlatego preferujemy teatr stawiający pytania, dotykający widza. Chcemy, żeby widz poprzez sztukę mógł w innym świetle spojrzeć na siebie i otaczającą go rzeczywistość - dodaje.

Siostry Fijewskie zamierzają realizować w Teatrze Staromiejskim nie tylko spektakle teatralne dla dorosłych, ale także projekty edukacyjno-artystycznye dla młodzieży. Dzięki temu na deskach Staromiejskiego będzie kontynuowana działalność prowadzonej przez siostry Fundacji Artystycznej "Młyn". Fundacja została stworzona, aby promować twórczość, miała też przyciągnąć do teatru dzieci i młodzież poprzez organizowanie dla nich warsztatów edukacyjnych. Takie zajęcia będą się odbywały również w Teatrze Staromiejskim. Mogą wziąć w nich udział szkoły i przedszkola. Dzieci będą najpierw oglądały spektakl, by potem podyskutować o nim na warsztatach. Na realizację tej działalności siostry otrzymały dofinansowanie z budżetu miasta.

Własne spektakle będą musiały realizować z własnych funduszy. Przedsiębiorczych dziewczyn to jednak nie zniechęca. W repertuarze znajdą się wszystkie dotychczas wystawiane przez nie sztuki. Będziemy mogli zobaczyć m.in. spektakle: "De-naturat", "Siostry", "Głuchoniemoc", a także "Kalimorfę" w reżyserii Marka Kality.

Będą też zupełnie nowe dzieła - w styczniu premiera recitalu Agaty Fijewskiej "Piąta rano" z muzyką Joanny Cieśniewskiej.

Ale siostry nie poprzestaną tylko na własnych przedstawieniach. Planują również rozpocząć współpracę z innymi artystami.

Dziewczyny pochodzą z rodziny aktorskiej. Brat ich dziadka - Tadeusz Fijewski (1911-1978) - był warszawskim aktorem teatralnym. Wystąpił w ponad 50 filmach. Najbardziej znany jest z roli Anatola Kowalskiego z trylogii popularnej polskiej komedii sensacyjnej, która rozpoczęła się w 1957 r. filmem "Kapelusz pana Anatola", a kolejne jej części to "Pan Anatol szuka miliona" i "Inspekcja pana Anatola".