Artykuły

"Śpiąca Królewna" w reż. Ireneusza Maciejewskiego w Teatrze Dzieci Zagłębia w Będzinie. Pisze Aleksandra Czapla-Oslislo w Gazecie Wyborczej - Katowice.

Rockowo-bluesowe rytmy dla młodszych i sceniczne smaczki dla starszych. Taka jest "Śpiąca Królewna" - najnowszy spektakl Teatru Dzieci Zagłębia w Będzinie

W spektaklu Ireneusza Maciejewskiego nowoczesność goni nowoczesność. Baśniowy klimat z historii o Śpiącej Królewnie wyssano popkulturowym odkurzaczem i zastąpiono dowcipnym, muzycznym show. Efekt jest jeden: dzieciaki chichoczą podczas całego przedstawienia i - porwane muzyką - opuszczają teatr w podskokach. Co nie mniej ważne - nie nudzą się też rodzice.

Spora w tym zasługa młodej autorki sztuk dla dzieci Marty Guśniowskiej. Śmiało korzysta z baśniowych scenariuszy, ale komponuje z nich przygody słynnych rycerzy i księżniczek zupełnie na nowo. Robi to z literackim polotem, za który dziecięca publiczność ją kocha.

W będzińskiej "Śpiącej Królewnie" ze starej baśni zostały zaledwie węzłowe punkty zwrotne, które śmiało mogą funkcjonować jak komiczne, kabaretowe skecze. Trębacz wciąż myli słowa, Królowa martwi się o swój makijaż, a rezolutna Niania mogłaby prowadzić swój osobny program telewizyjny. Reżyser przygotował barwny muzyczny show dla małych i dużych widzów, czerpiąc obiema garściami z estetyki telewizyjnych programów rozrywkowych. Nie ucieka jednak w telewizyjną tandetę, ale celnie komponuje przedstawienie z wpadającymi w ucho, dynamicznie zaaranżowanymi przez Piotra Klimka bluesowo-rockowymi piosenkami.

Wiele smaczków tej bajki docenią też rodzice. Obok aktorów reżyser wprowadził na scenę także lalki podobne do kultowych mapetów, które często złośliwie komentują otaczającą je rzeczywistość. W szeregu narzekających poddanych pojawi się m.in. staruszka w prawie moherowym berecie, która nieco przygłucha (lub odporna na słuchanie) będzie sprawczynią tragedii, ponieważ nie dosłyszy zakazu używania wrzecion.

Na scenie pojawi się też Ludź, który na królewskim zakazie straci fortunę i będzie musiał z sąsiadem wyczekiwać na charytatywną królewską kiełbasę, choć rozpieszczony poprzednim systemem, wolałby smakowitego łososia. Wreszcie nad Królem i Królową górują dwa bliźniacze olbrzymy, przypominające dwóch dresiarzy spod ciemnej gwiazdy.

Za tę szczyptę szaleństwa w teatrze młodsza i starsza publiczność odwdzięczyła się realizatorom gromkimi brawami.