"Popiół i diament"
Popiół i diament" Jerzego Andrzejewskiego należy do tych dzieł powieściowych, które na trwałe weszły do historii naszej literatury. Nie jest rzeczą przypadku, że do książki tej sięgają nadal, mimo upływu ponad 25 lat od jej powstania, zarówno czytelnicy, jak i adaptatorzy, przystosowując ją dla teatru, radia i telewizji.
W tym roku powstały trzy adaptacje teatralne trzech różnych autorów, wystawiane w Poznaniu, Łodzi i Wrocławiu - oraz jedna telewizyjna. Ta ostatnia, której autorami są Agnieszka Andrzejewska i Antoni Libera, chyba najbardziej bliska jest oryginału powieściowego. Nie ogranicza się ona do głównego wątku Maćka Chełmickiego, ale ukazuje szerokie tło społeczne i polityczne, jakie zawiera dzieło Andrzejewskiego. Jednak słusznie adaptatorzy wysunęli tu na plan pierwszy główny temat powieści: kompleks spraw moralnych i społecznych leżących na linii działalności dwóch jej bohaterów - Maćka Chełmickiego i Szczuki.
"Popiół i diament" w znakomity sposób wydobywa sprawy niełatwych pierwszych lat powojennych w naszym kraju. Ukazuje autentycznych ludzi, stojących naprzeciw siebie po różnych stronach barykady, ludzi, których bieg historii uczynił wrogami. Jest to powieść o ludziach, których postawa moralna została poddana niezwykle trudnej próbie w tyglu przemian społeczno-politycznych.
Adaptacja telewizyjna "Popiołu i diamentu" w pełni oddaje dramatyzm wydarzeń tego przełomowego okresu i na pewno przyczyni się do zrozumienia niejednego z konfliktów tamtej epoki, znanej wielu widzom, szczególnie młodym, tylko ze słyszenia lub z lektur.
