Teatr. Paweł Łysak
Laureat Paszportu Polityki - PAWEŁ ŁYSAK: Nagroda za konsekwentne budowanie ambitnego repertuaru, za łączenie kolejnych premier z dyskusjami i akcjami aktywizującymi widzów, teatr i miasto.
Urodził się w 1964 r. w Warszawie. Reżyser, dyrektor Teatru im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy. Ukończył Wydział Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego oraz Wydział Reżyserii PWST w Warszawie, a także odbył staż w BBC Radio Drama w Londynie.
Wyreżyserował kilkadziesiąt słuchowisk dla Teatru Polskiego Radia. W 1998 r. wraz z Pawłem Wodzińskim założył Towarzystwo Teatralne, które wprowadziło na polskie sceny dramaturgię brutalistów. W latach 2000-2003 wspólnie z Wodzińskim prowadził Teatr Polski w Poznaniu. Nagradzany na festiwalach teatralnych w Kaliszu, Szczecinie, Brześciu (Białoruś), na Międzynarodowym Festiwalu Kontakt w Toruniu oraz na Festiwalu "Dwa Teatry - Sopot 2007". W 2006 r. został dyrektorem Teatru Polskiego im. Konieczki w Bydgoszczy, w którym tworzy teatr o zacięciu społecznym, wciągając mieszkańców miasta w organizowane wokół kolejnych premier wydarzenia (performance, wykłady, koncerty, wystawy). Ostatnio wyreżyserował "Sprawę Dantona" Stanisławy Przybyszewskiej.
Nominujący o Pawle Łysaku
Za stworzenie teatru w mieście, które nie ma za sobą takich barwnych traum jak Legnica i nie wygląda w reportażach tak malowniczo jak Wałbrzych. Odnowił formułę festiwalu Prapremier i uczynił z bydgoskiego Teatru Polskiego instytucję zarówno modelową (gdzie nie brak miejsca na edukację teatralną, konferencje, dyskusje), jak i obdarzoną własnym, wyrazistym charakterem.
Joanna Derkaczew
Konsekwentnie buduje ambitny repertuar i przyciąga nowych widzów projektami organizowanymi wokół każdej z premier. Poza tym wyreżyserował znakomitą "Sprawę Dantona", w której zmusza widzów do walki o własną wolność.
Paweł Sztarbowski
Za "pęd początku", wplecenie premier w sieć projektów, dyskusji i akcji, aktywizujących widzów, teatr i miasto. Nie bez znaczenia jest też przy tej nominacji wysoki poziom artystyczny jego "Sprawy Dantona", niesłusznie egzystującej w cieniu spektaklu Jana Klaty.
Łukasz Drewniak
