Rozrywka godna najwyższej uwagi
"Narty Ojca Świętego" w reż. Piotra Cieplaka w Teatrze Narodowym. Pisze Puls Biznesu.
"Narty Ojca Świętego" Jerzego Pilcha wystawił Teatr Narodowy na scenie przy Wierzbowej. Premiera była w listopadzie, ale dopiero teraz udało mi się po znajomości dostać wejściówkę. To rozrywka godna najwyższej uwagi - ma w sobie wszystkie zalety dobrej sztuki, dodatkowo obficie przyprawione Pilchowskim poczuciem humoru. Już w pierwszych zdaniach Jerzy Radziwiłowicz (grający burmistrza) na wieść przyniesioną przez księdza Kubalę (Janusz Gajos [na zdjęciu]), że Ojciec Święty ma przyjechać do ich małej mieściny, z przekąsem zastanawia się nad tym "w jakiej odległości od papieża można będzie wypić?". W tym momencie masarz zaczyna marzyć o uruchomieniu papieskich kabanosów, polędwiczek, parówek i innych mięsnych frykasów. Podobno Jerzy Pilch nie jeździ samochodem, więc nie wiem, skąd u niego tak rzetelna i głęboka znajomość motoryzacji. Dość powiedzieć, że dialog księdza z policjantem na ten temat właśnie raz po raz powoduje salwy śmiechu, rechotania i chichotu na widowni - i jest po prostu doskonały. Reżyser Piotr Cieplak doskonale wyważył humorystyczny aspekt tekstu Pilcha i refleksji nad dobrem. Wskazuje, jak bardzo jesteśmy plastyczni i skłonni do przemian - w jednym momencie zdesperowana i zdradzająca burmistrza żona (grana z finezją przez Beatę Fudalę) zmienia się w kochającą, wyrozumiałą i wpatrzoną w niego kobietę. Potrzebny jest jedynie impuls. Pięknie zagrał Władysław Kowalski, a jego monolog zamykający przedstawienie bardzo prawdziwie oddaje wszystkie powierzchowne uczucia, jakimi otaczamy naszego Wielkiego Rodaka. W ostatniej zbiorowej scenie ksiądz mówi, że słowo staje się ciałem i zdarza się cud. Jerzy Pilch pisząc "Narty Ojca Świętego" nie sądził, że wieść o kolejnej pielgrzymce Jana Pawła II do Polski będzie prawdziwa. A jednak...
