Zwyczajne zło
Anna Augustynowicz wystawiła sztukę francuskiej aktorki i dramatopisarki Catherine Annę w roku 1997 na scenie toruńskiego teatru. Teraz przygotowała nową, telewizyjną realizację "Agnes".
O przedstawieniach Augustynowicz mówi się, że zło w nich traci demoniczną moc, staje się powszednie i zwyczajne. Tak jak w tej historii - historii zniszczonego dzieciństwa i złamanego życia przez kazirodczy związek z ojcem. Poznajemy ją ze wspomnień dorosłej już kobiety. Opowieść jest subiektywna i nieco chaotyczna - Agnes trudno przypomnieć sobie, co zdarzyło się naprawdę. Z jej słów wyłania się jednak powoli koszmar dzieciństwa, strzępki wyrzuconych z pamięci zdarzeń, lęk, cierpienie i wstyd, które nie opuszczały jej od lat. Przejmujący dramat dziewczynki zdanej na siebie, nie potrafiącej obronić się przed ojcem, nie znajdującej pomocy u bliskich. Dorosła dziś Agnes przypominając sobie wszystko, uświadamiając, co zaważyło na jej życiu, zadaje pytania: jak było to możliwe, dlaczego nikt jej nie uratował? Drastyczny temat pedofilii i kazirodztwa zaczął być obecny w świadomości masowej od niedawna. Rozliczają się z nim, na swój sposób, amerykańskie filmy, najgorsze jego oblicza ujawniają słynne procesy. To wszystko uświadamia nam skalę zjawiska, przeraża, ale też znieczula.
W "Agnes" ważny jest pojedynczy, osobisty dramat - niszcząca siła zła uczynionego dziecku przez najbliższych.
