POŻEGNANIE Marek Walczewski (1937-2009)
Był wybitnym aktorem. Tworzył postacie niezwykłe, skomplikowane, niepokojące, neurasteniczne i wielowymiarowe. Angażował się bez reszty w to, co robił. Teatr i aktorstwo miał we krwi.
W życiu prywatnym ciepły i serdeczny, o dużym poczuciu humoru. Inteligentny, dowcipny i błyskotliwy. Ostatni raz oglądaliśmy go w 2004 r. w filmie Małgorzaty Szumowskiej "Ono", gdzie zagrał chorego na Alzheimera ojca głównej bohaterki.
Urodził się w Krakowie, w rodzinie lwowsko-wiedeńskiej. Uczył się gry na skrzypcach. Był w reprezentacji Polski juniorów w szermierce. Ogromnie ambitny i pracowity, dążył do doskonałości. Kiedy nie osiągnął szczytów, zdecydował się na rozstanie ze sportem i zdawał na Wydział Aktorski w krakowskiej PWST, którą ukończy! w 1960 r. Karierę rozpoczynał od Krakowa: Teatru im. Słowackiego, a potem Starego Teatru. Grał m.in. w "Lilii Wenedzie" Słowackiego, w "Mądremu biada" Gribojedowa. Wcielił się w Gustawa w "Ślubach panieńskich" w reż. Romana Niewiarowicza i hr. Henryka w "Nie-Boskiej komedii" u Konrada Swinarskiego. Grał Harry'ego w "Się kochamy" Murraya Schisgala, Benia Krzyka w "Zmierzchu" Babla u Jerzego Jarockiego, Bałandaszka w "Onych" Witkacego u Szajny, Herolda w "Czarnej komedii" Petera Schaffera w reż. Zygmunta Hubnera oraz Tichona w "Biesach" Dostojewskiego w głośnym przedstawieniu Andrzeja Wajdy. Zwycięsko wychodził z każdej roli.
W 1972 r. przeniósł się do Warszawy do Teatru Współczesnego Erwina Axera. Zagrał w sztuce Rozowa "Od wieczora do południa" w reż. Tołstogonowa oraz w "Punkcie przecięcia" Paula Claudela w reż. Jerzego Kreczmara. Lata 1973-76 to Teatr Ateneum, gdzie spotkał się z Jerzym Grzegorzewskim i zagrał u niego w "Bloomusalem". W1975 r. zmierzył się z rolą Doktora Fausta w "Tragicznych dziejach Doktora Fausta" Marlowe'a, w reżyserii Macieja Prusa Najgłośniejsze role z Teatru Studio to tytułowy Dante w przedstawieniu Józefa Szajny "Dante", Peachum w "Operze za trzy grosze" Brechta u Jerzego Grzegorzewskiego, a w Dramatycznym to m.in. Edgar w "Królu Learze" w reż. Jerzego Jarockiego, Klaudiusz w "Hamlecie" w reż. Holoubka.
Na srebrnym ekranie debiutował w 1963 r. u Andrzeja Munka w "Pasażerce". Potem nakręcił mnóstwo filmów* grając najrozmaitsze role. Przypomnijmy chociażby role u Andrzeja Wajdy: w "Weselu", "Ziemi obiecanej". Grał gen. Andersa w filmie Jerzego Hoffmana "Do krwi ostatniej", Rozenkranca u Andrzeja Żuławskiego w "Trzeciej część nocy", Płazę-Spławskiego w "Dziejach grzechu" u Waleriana Borowczyka, Eligiusza Niewiadomskiego w "Śmierci prezydenta" u Jerzego Kawalerowicza.
W 2003 r. odcisnął dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach. Był niezwykłą osobowością. Żegnam Go ze smutkiem.
