Warszawa. Polsko-niemiecki teatr w Collegium Nobilium
"Białe małżeństwo" Tadeusza Różewicza w przekładzie Henryka Bereski pokazał w Warszawie polsko-niemiecki Teatr Studyjny z Berlina.
Założycielami tej sceny są polska aktorka Janina Szarek i niemiecki literat, profesor Olav Muenzberg. Szarek, wychowanka krakowskiej PWST, niegdyś aktorka Henryka Tomaszewskiego i Krystiana Lupy, od 1981 roku mieszka na Zachodzie. Przez dziesięć lat prowadziła studio aktorskie Grupa 44, którego absolwenci pracują dzisiaj w renomowanych teatrach niemieckich. A z czego żyje polsko-niemiecki Teatr Studyjny?
Przez kilka lat-bezskutecznie szukali pieniędzy, w końcu założyli Towarzystwo Wspierania Teatru i szkołę aktorską. Nauka w niej trwa siedem semestrów, czesne studentów (jest ich 40) idzie na opłaty pomieszczenia teatralnego, na honoraria pedagogów i twórców spektakli. Studenci od trzeciego semestru grają w spektaklach.
- Tadeusz Różewicz nazwał nas teatrem odnowy biologicznej i duchowej. Nagraliśmy go na wideo, jak śmieje się podczas przedstawienia. Na znak poparcia autor i tłumacz zrzekli się tantiem. Studenci warszawskiej Akademii Teatralnej pokazali u nas "Kartotekę" w reżyserii Wiesława Komasy. Bardzo się podobali. Mamy wdzięczną publiczność, dobre recenzje i wszyscy nas popierają i chwalą - mówi Janina Szarek.
Na dowód otrzymuję prospekt informacyjny, w którym swój patronat nad teatrem deklarują burmistrz Berlina i ambasador RP w Niemczech. "Najbardziej obiecująca polska inicjatywa teatralna ostatnich lat w Niemczech" - tak nazwano teatr w liście ambasady do dyrektora departamentu współpracy międzynarodowej i integracji europejskiej w Warszawie. Ambasada prosi o wsparcie finansowe polsko-niemieckiej sceny, które pozwoli jej "uniknąć losu wielu cennych, lecz efemerycznych inicjatyw kulturalnych". List wysłano trzy lata temu. Odpowiedzi brak.
