"Las" w Teatrze Polskim w Poznaniu
Teatr Polski w Poznaniu sięgnął w swoim repertuarze do. komedii Aleksandra Ostrowskiego Las. Ostrze realistycznego pióra Ostrowskiego z całą bezwzględnością godzi tu w zacofanie mieszczaństwa, w zgniliznę warstwy obszarniczej, biurokrację, w zatęchłą atmosferę życia umysłowego ówczesnej Rosji.
Reżyseria Horzycy, zgodnie z problemem Lasu, pokazała z całą bezwzględnością bezduszność i stęchliznę rosyjskiego ziemiaństwa. Wszystkie postaci domu Gurmyskiej były postawione przez reżysera ze znawstwem epoki.
W pracy zespołu aktorskiego wyróżnił się Kazimierz Wichniarz (jako aktor Nieszczastliwcew), dynamiczny i refleksyjny, nieomal czułostkowy i wreszcie groźny w swej słynnej, szyllerowskiej tyradzie przeciwko wyzyskiwaczom. Wichniarzowi sekunduje wiernie Zygmunt Zintel, jako komik Arkadij Szczastliwcew. Jeśli można mieć zastrzeżenia do Szczastliwcewa w Poznaniu, to chyba te, że kostium tego aktora, jak i charakteryzacja, za wiele wyciągnęły zewnętrznego komizmu, czy nawet błazenerii.
Postać starej Gurmyskiej, chciwej, bez skrupułów, zakłamanej, w interpretacji Detkowskiej była przeprowadzona konsekwentnie, bez łatwizn, które mogłyby się tu wślizgnąć. Hospitanta domu Gurmyskiej, niedowarzonego gimnazistę, a później jej młodego męża, zagrał Zdzisław Salaburski, wydobywając z postaci Aleksieja Siergiejewicza Bułanowa całą bezwartościowość, cynizm i bezkompromisowość postępowania tego młokosa bez oblicza, całkowicie wyzutego z ludzkiej godności.
Reszta domowników Gurmyskiej, to Ulita - klucznica, w interpretacji Julii Kossowskiej pełna ekspresji, zatrącająca czasem reminiscencjami nieświadomej dostojewszczyzny. Aksjusze, ubogą wychówanicę Gurmyskiej, grają na zmianę Irena Maślińska i Maria Wańkowska, pierwsza bardziej refleksyjnie i chłodno, druga bezpośrednio i ze szczerym ciepłem. Bolesław Rosłan w roli Wosmibratowa stworzył pełną realizmu postać typowego, chciwego na grosz kupca.
Dekoracje Jana Kosińskiego bardzo ciekawe, chociaż w koncepcji nierówne - wahają się pomiędzy realizmem (bardzo udane wnętrze domu Gurmyskiej) a za daleko posuniętą umownością - las w drugim akcie.
