Warszawa. Relacja z Forum Polskiego Teatru cz. II
W drugiej części pierwszego dnia obrad Forum Polskiego Teatru Paweł Dobrzycki mówił o "Infrastrukturze teatrów oraz inwestycjach".
Paweł Dobrzycki (architekt, zajmuje się architekturą teatralną) przedstawił stan Infrastruktury teatrów w Polsce oraz plany inwestycyjne z tym obszarem związany.
Rozpaczliwie przedstawia się obraz infrastruktury teatralnej w Polsce, szczególnie na tle budynków teatralnych za granicą. Większość polskich teatrów nie spełnia warunków bezpieczeństwa stawianych przez Unię Europejską. Na widowniach zły wykres widoczności w pionie, widownie są zbyt płaskie, aktorzy są oglądani "od pasa w dół". Większość budynków będzie wymagało remontu, albo będzie musiało być zamknięte.
W polskich teatrach występuje nagminny problem wyposażenia technicznego. Przyczyną jest niekompetencja architektów teatralnych w Polsce, których nie interesuje funkcjonalność i trwałość budynków. Projektując teatry, ignorują widza, czego efektem jest m.in. to, że widzów po oczach biją reflektory.
W teatrach brakuje magazynów, montowni, właściwego ciągu technologicznego warsztatów. Paweł Dobrzycki posłużył się przykładem budynku Opery Warszawskiej wskazał na tak podstawowe braki jak: tylko dwa wyjścia na parterze z budynku mającym pomieścić 700 osób, niewygodne proscenium.
Zmorą są budynki adaptowane na teatry, urzędy przeznaczają na teatry stare budynki uważając, że w ten sposób realizują misję rozwoju kultury.
Warszawa jest jedynym teatrem, który nie ma solidnego budynku teatru muzycznego. Siedziba Teatru Roma nie spełnia warunków funkcjonowania tego typu teatru.
Kiepskie zaplecze techniczne jest wynikiem ignorancji inwestorów i architektów. Technolodzy nie potrafią właściwie wyposażyć teatru w sprzęt oświetleniowy i nagłośnieniowy.
Paweł Dobrzycki zauważa potrzebę stworzenia centralnej grupy ekspertów oceniających nowe i remontowane obiekty teatralne.
