Warsztaty teatralne
Czy mamy współczesną dramaturgię polską? Wbrew rozpanoszonym opiniom rozwija się ona od czasów tuż powojennych aż po współczesne, reprezentowana przez pisarzy młodego, czy średniego pokolenia: Grochowiaka, Różewicza, Mrożka, Brylla, Iredyńskiego, Bardijewskiego, Abramowa, Lubkiewicz-Urbanowicz, Drozdowskiego, Radlińskiego. Przeździeckiego, Janczarskiego i innych.
Najpierw w Krakowie, później w warszawskim Teatrze Nowym czytano sztuki, które się nie mogły dostać na "normalne" sceny. Do tej tradycji nawiązują obecne "Rozmaitości" oraz Wydział Kultury Urzędu m.st. Warszawy. By pokonać trudności techniczne, zdecydowano się na "teatr ubogi", bez dekoracji, kostiumów i rekwizytów, ale z pełnym opanowaniem ról nie czytanych, lecz granych.
Rozpoczęto "Orfeuszem" Anny Świrszczyńskiej - dziełem poetyckim, nigdy jeszcze nie granem w Warszawie, choć nagrodzonym na konkursie konspiracyjnym w 1944 roku i wystawionym z powodzeniem w r. 1946 w Krakowie w inscenizacji Wiercińskiego.
Obecna warsztatowa inscenizacja Teatry Rozmaitości jest reżyserskim sukcesem Romana Kruczkowskiego, który ma w zakresie takich realizacji wieloletnie doświadczenia. Pierwsze przedstawienie dano w Muzeum Historycznym na Starym Mieście, potem zagrano "Orfeusza" w Klubie Osiedlowym przy ul. Partyzantów. Publiczność w dyskusji po spektaklu wypowiadała się o nim z uznaniem.
Aktorzy oddali trafnie ideę i klimat utworu, zarazem komediowego i tragicznego, nowatorskiego, operującego przepyszna frazą, prometejskiego i miłosnego, nawskroś oryginalnego. W sposób dojrzały i przekonujący zagrał rolę tytułowa Wojciech Osełko. Eurydykę, która się lęki małych zagrożeń, a lekceważy wielkie - pięknie a prościutko zagrała Hanna Mikuć, znana już z filmów i z roli Stefki w "Ewie" Szaniawskiego. Świetną Persefona, której w Hadesie zapomniano podać napój zapomnienia jest Teresa Bylczyńska. Rolę Aglae-dzieciobójczyni wymownie zagrała Magdalena Celówna, podobnie iak Wojciech Górski - rolę Starca - Hioba.
