Warszawa. Wyszła płyta ""Gajcy Szyc Pierończyk"
Płyta z poezją Tadeusza Gajcego recytowaną przez aktora Borysa Szyca i w interpretacji muzycznej Adama Pierończyka została wydana przez Muzeum Powstania Warszawskiego jako kolejna odsłona projektu "Gajcy". Promocja wydawnictwa odbyła się w czwartek w Warszawie.
Do płyty, na której znalazło się 17 utworów dołączono teksty zaaranżowanych wierszy oraz krótkie sylwetki artystów, a także kilka refleksji o postaci i wierszach poety m.in. rektora Akademii Teatralnej Andrzeja Strzeleckiego, którego matka - Wanda Suchecka była narzeczoną Gajcego.
- To było dla mnie niesamowite spotkanie z poezją Gajcego, której tak dokładnie wcześniej nie znałem. I cieszę się, że taką propozycję otrzymałem, ponieważ mogłem się z tą poezją zaprzyjaźnić i pokochać. Zobaczyłem młodego chłopaka, który miał 22 lata w chwili śmierci, tak niesamowicie wrażliwego na otaczający świat, że człowiek zaczyna się zastanawiać, jak jego życie wyglądało w tym
samym momencie i jak się różniło. Starałem się przy tych tekstach zbytnio nie >aktorzyć<, tak by wiersze mówiły same za siebie - powiedział aktor Borys Szyc, recytujący poezję.
Autor muzyki jazzman Adam Pierończyk podkreślił, że przygotowanie aranżacji wierszy Gajcego było dla niego nowym doświadczeniem, ponieważ nigdy wcześniej nie miał okazji komentować muzycznie poezji i to tak szczególnej, autorstwa młodego człowieka i powstańca warszawskiego.
Płyta "Gajcy Szyc Pierończyk" jest już dostępna w sklepie w Muzeum Powstania Warszawskiego oraz w sklepach muzycznych. Oprócz wcześniejszego wydawnictwa z rockową interpretacją poezji Gajcego w ramach projektu "Gajcy" opublikowano także tomik wierszy "Tadeusz Gajcy. Kto-ja?".
Tadeusz Gajcy urodził się w 1922 roku w Warszawie, zginął w sierpniu 1944 roku, jako żołnierz AK walczący w Powstaniu Warszawskim. Pochodził z robotniczej rodziny. Po maturze rozpoczął studia polonistyczne na tajnych kompletach Uniwersytetu Warszawskiego. Pod koniec 1941 roku został członkiem konspiracyjnej organizacji Konfederacja Narodu.
Działał w kręgu młodych twórców skupionych wokół pisma "Sztuka i Naród", na którego łamach zadebiutował w 1942 roku wierszem "Wczorajszemu". W 1943 roku został redaktorem periodyku, gdzie drukował wiersze, fragmenty prozy, artykuły i recenzje (m.in. pod pseudonimami Karol Topornicki). Tomy jego poezji "Widma" i "Grom powszedni" wydane zostały w podziemiu.
