"Na czworakach"
PO kilkunastu latach nieobecności wraca na polska scenę dramat Tadeusza Różewicza "Na czworakach" A wraca za sprawą warszawskiego Teatru Rozmaitości, w którym Andrzej Maria Marczewski przygotowuje premierę na 16 kwietnia.
- Panie Dyrektorze - pytamy w czasie przerwy w próbach - czy sądzi Pan, że nadszedł czas na przypomnienie Różewicza, że Warszawa zapomniała już prapremierowe przedstawienie zrealizowane przez Jarockiego w Teatrze Dramatycznym?
- Jeśli nawet nie zapomniała, to oglądała zupełnie inna jakość. Jarocki udramatyzował Różewicza na swój sposób, stworzył swoją wersję dramatu. Sam niedawno realizowałem w Płocku przedstawienie wg tej właśnie wersji Obecnie robię spektakl oparty wyłącznie na tekście Różewicza, będzie to zatem zupełnie nowy dramat na scenie. Myślę, że przez kilkanaście lat (po Warszawie i Krakowie) nikt do tej sztuki nie sięgał. Wkrótce z premierą wystąpi także Wrocław.
- Skąd ten nagły zwrot, aktualność Różewicza?
- Mogę mówić tylko o sobie. Dla mnie "Na czworakach" jest trzecią częścią tryptyku, zapoczątkowanego przez Krasińskiego w "Nieboskiej komedii", kontynuowanego przez "Onych" Witkacego, tryptyku podejmującego problematykę dla artystów najważniejszą: ich roli w społeczeństwie, oczekiwań, obowiązków, powinności. Sądzę, że jest to znów sprawa bardzo aktualna, dyskutowana, wzbudzająca emocje. Stąd moje zainteresowanie tym właśnie Różewiczem.
- Zaprosił Pan do współpracy jugosłowiańskiego scenografa Żivorada Żaka Kukića. Skąd ten wybór?
- Jest to efekt umowy podpisanej przed kilku laty z jednym z teatrów w Belgradzie. Zobowiązaliśmy się wówczas do wzajemnego promowania najciekawszych współczesnych sztuk. "Na czworakach" nie jest znana w Jugosławii. Sądzę, że ta współpraca może ułatwić dramatowi Różewicza dotarcie do innych odbiorców.
