Artykuły

Przepięknym widowiskiem o błędnym rycerzu z Manchy, kończący karierę reżyserską Janusz Pokrywka pożegnał się z publicznością - pisze Katarzyna Szczyrek w Super Nowościach.

Zawsze pogodna, pełna skupienia twarz. Wymagający, rzeczowy, z sercem na dłoni. Wizjoner obdarzony niezwykłym talentem. Takim zapamiętają go aktorzy Sceny Propozycji MDK, którą stworzył 25 lat temu i darzył iście ojcowską miłością. Takim zapamiętają go również ci, którzy mieli okazję i zaszczyt z nim pracować.

- Tak, to ostatnie wyreżyserowane przeze mnie przedstawienie - mówi Pokrywka. - Założyłem sobie, że będzie ich 55 i Don Kichotem kończę karierę reżyserską.

Ale współpracownicy reżysera wciąż nie chcą przyjąć tego do wiadomości. - Aż łza się w oku kręci - mówiła zaraz po zakończeniu spektaklu Joanna Sitarz, aktorka Sceny Propozycji. - Wszyscy byliśmy i nadal jesteśmy jedną wielką rodziną. Pan Janusz jest dla nas jak ojciec. Owszem, wymagający, ale jakże kochany. Wszyscy mamy świadomość, że zakończył się właśnie dla nas istotny etap w życiu. Ze współpracy z tak wybitną osobą jak pan Janusz, wynieśliśmy bardzo wiele i jesteśmy mu za to ogromnie wdzięczni - dodaje.

Nie sposób odmówić Januszowi

Do tworzenia ostatniego widowiska Pokrywka zaprosił wybitnych zawodowych aktorów. Jolanta Nord tak wspomina zaproszenie do współpracy. - Przyszedł do mnie do domu i opierając się o szafkę w kuchni rzekł: "Jolu, wygrałaś casting do roli gospodyni w Don Kichote". Oczywiście żadnego castingu nie było, ale jak można odmówić Januszowi? Wręcz nie sposób - uśmiecha się pani Jolanta. Podobnie z zaskoczenia "wziął" Pokrywka Ryszarda Szetelę, czyli odtwórcę głównej roli. - Nie było wyproś. Musiałem zagrać i tyle - śmieje się pan Ryszard.

Rycerz ze śmietnika

Inspiracji do tworzenia szuka w otaczającym go świecie. - Nasz rycerz na przykład jest ze śmietnika - tłumaczy Pokrywka. - Wynosiłem kiedyś śmieci i pomyślałem, że przecież postawa Don Kichota jest taka... "śmietnikowa", jakaś zupełnie niedzisiejsza. Któż dziś kocha tak naiwnie, goni za niedoścignionym. Tak właśnie zrodził się pomysł.

Zresztą wiele przedmiotów codziennego użytku ma zastosowanie w sztukach reżysera. - Jeden przedmiot ma wiele funkcji - wyjaśnia. - Ale sztuką jest przedstawić go tak, by nie odrywać go od tej pierwotnej. Przykładem może być koń z grabi. Widz wie, że to grabie, ale równocześnie wie, że to koń. Trzeba "wyprodukować" za pomocą tych przedmiotów emocje odbiorców. Bo przecież mój teatr to emocje w najczystszej postaci - uśmiecha się Pokrywka.

I tak się trudno rozstać...

Po 25 latach działalności Scena Propozycji zawiesza działalność. Na szczęście nie do końca. - Przedstawienie planujemy grać jeszcze przez 3 lata, więc będę miał z moimi aktorami kontakt. To wspaniali ludzie, pełni pasji, zapału do pracy, ogromnie ambitni i wrażliwi. Czuje się od nich energię, którą zarażają wszystkich wkoło. Warto by przytoczyć słowa tekstu wypowiadane przez Sanczo Pansę do Don Kichota: "Panie, ja jestem wariat, ale ty jeszcze większy". Tak mogę powiedzieć o sobie i moich wspaniałych aktorach: "To wy jesteście wariaci, ale ja jeszcze większy". A to wszystko na punkcie teatru... - kończy Janusz Pokrywka.

**

"Siedem obrazów Don Kichota"

Adaptacja, reżyseria i scenografia - Janusz Pokrywka, Muzyka - Marcin Habaj, Choreografia - Bernadetta Wojtuń-Sikora; Obsada widowiska Don Kichote - Ryszard Szetela, Sanczo Pansa - Józef Gmyrek, Gospodyni - Jolanta Nord, Pleban - Robert Nowak, Antonia - Patrycja Skoczylas, Carasco - Mateusz Surówka, Tancerze i animatorzy latek: Joanna Dudek, Dorota Krempa, Paulina Stec, Liliana Żabińska, Joanna Sitarz, Alicja Pietruszka, Maciej Gulak.

Janusz Pokrywka - artysta malarz, scenograf, reżyser teatralny, profesor Uniwertetu Rzeszowskiego na wydziale sztuki, rodził się w roku 1951 w Rzeszowie, rzez okres pięciu lat był dyrektorem Teatru Lalki i Aktora "Kacperek". Autor scenografii dla teatrów w Warszawie, Szczecinie, Gdańsku, Katowicach, Będzinie, Rzeszowie, Krakowie, a także w Czechach i na Ukrainie.