Artykuły

Miał być przełom i nowa wizja rozwoju kultury, powstał zbiór pobożnych życzeń i zwykłe sprawozdanie ze stanu krakowskiej kultury - to efekt rocznej pracy Konwentu ds. Strategii Rozwoju Kultury w Krakowie, który właśnie kończy prace nad swym projektem - pisze Tomasz Handzlik w Gazecie Wyborczej - Kraków.

Pomysł był obiecujący, bo o potrzebie stworzenia strategii rozwoju kultury mówiło się w Krakowie od lat. Dyskusja nabrała tempa po kilku akcjach grupy radnych PO, którzy - by zaoszczędzić w budżecie gminy parę milionów złotych - postanowili zlikwidować trzy ważne instytucje kultury. Strategia miała być także próbą rozwiązania casusu "Sześciu Zmysłów" - firmowanego przez prezydenta projektu, który przy pomocy kilku międzynarodowych festiwali promuje jego kulturalną markę, ale zdaniem oponentów kosztuje budżet miasta zbyt wiele.

Strategia miała więc jasno określić, które przedsięwzięcia są dla miasta priorytetowe, jakiego wsparcia potrzeba instytucjom, festiwalom i organizacjom pozarządowym i na jakie stałe dotacje powinny móc liczyć. - Chodzi o to, by uniknąć zamieszania czy dzikich pomysłów radnych próbujących szukać oszczędności tam, gdzie się nie da. Instytucjom kultury potrzeba wieloletnich gwarancji i zabezpieczenia finansowego, ale też dobrej atmosfery do pracy, bo inaczej nie ma mowy o ich skutecznym działaniu - tłumaczył Jerzy Fedorowicz, ówczesny przewodniczący komisji kultury Rady Miasta Krakowa.

I to właśnie jego komisja zwróciła się do prezydenta miasta z prośbą o powołanie konwentu, który przygotuje taki dokument. Zasiedli w nim urzędnicy miejscy, przedstawiciele krakowskich instytucji kultury i organizacji pozarządowych, eksperci z dziedziny zarządzania kulturą oraz radni.

Jaki jest efekt trwającej rok pracy konwentu? Dokument, który bardziej przypomina zbiór pobożnych życzeń dyrektorów instytucji lub zwyczajne sprawozdanie z obecnego stanu krakowskiej kultury. Podzielony na pięć rozdziałów - 1. Kraków mecenasem kultury i artystów, 2. Kraków siedzibą nowoczesnych instytucji kultury, 3. Kraków miasto kreatywne, 4. Rozwijanie partnerstwa gminy Kraków z innymi podmiotami prowadzącymi działalność w sektorze kultury, 5. Ochrona dziedzictwa kulturowego - mówi m.in. o tym, że miasto powinno: organizować otwarte konkursy na projekty wysokobudżetowe i niskobudżetowe, uruchomić program internetowy, zachęcający do odwiedzin i inwestycji w mieście, stworzyć "kulturalne orliki", czyli obiekty działań twórczych, a w celu integracji środowiska zbudować Dom Artysty Seniora. Powinno też wypromować nagrodę literacką, powrócić do tradycji przyznawania nagród teatralnych, zwiększyć obecność krakowskich artystów w przestrzeni publicznej (m.in. na bulwarach wiślanych i w przestrzeniach postindustrialnych). Celem strategicznym ma być ponadto rozbudowa Teatru Bagatela i stworzenie "ośrodka umożliwiającego prezentacje teatru lalki, maski i aktora oraz teatru tańca" (to chyba ślad najprężniej działających lobbystów).

W projekcie czytamy też, że Kraków ma być promowany jako miasto festiwali, muzyki dawnej i współczesnej, teatrów, fotografii, sztuki najnowszej, kultury niezależnej i opiniotwórczych czasopism kulturalnych (w wersji z 19 kwietnia znalazły się m.in. "Didaskalia", które - jak pamiętamy - w 2007 roku, z powodu zbyt niskich dotacji Urzędu Miasta Krakowa, przeniosły się do Wrocławia).

W projekcie, który na przełomie kwietnia i maja miał być przedstawiony radzie miasta, a wciąż nie powstała jego wersja ostateczna, nie wyznaczono natomiast najważniejszych celów. Czy stawiać na wielkie, promujące miasto festiwale, czy skupić się raczej na finansowaniu rodzimej kultury? Tworzyć nowe instytucje kultury, czy postawić na poważną reformę i dofinansowanie istniejących?

Wizja jest piękna: miasto festiwali, teatrów, literatury, muzyki, itd. Ale za co, skoro już tegoroczny budżet krakowskiej kultury został dramatycznie obcięty. W tym projekcie recepty nie znajdziemy.