David Storey
Storey, David Malcolm (ur. 13 lipca 1933, Wakefield – zm. 27 marca 2017, Londyn)
Brytyjski dramatopisarz i prozaik.
Syn górnika z północnej Anglii. Po ukończeniu szkoły średniej zamierzał zostać malarzem, w tym celu podjął studia w szkole sztuk pięknych w Londynie (Slade School of Art), równocześnie utrzymując się z zawodowej gry w rugby (na teningi i mecze dojeżdżał co tydzień z Londynu do Leeds). Pracował też jako konduktor autobusowy i robotnik w firmie wznoszącej namioty na przyjęcia. Wreszcie został nauczycielem w ubogim londyńskim East Endzie.
„W jego prozie i twórczości scenicznej powracają tematy, określone przez to podwójne doświadczenie. I przez konflikt między jego korzeniami na północy i poczuciem silnego wyobcowania na południu, jak również przez poczucie winy i potrzebę zadośćuczynienia w życiu rodzinnym” (Michael Cowney). „Był jednym z głównych teatralnych głosów swojego pokolenia” – napisała po jego śmierci „The Stage”.
Zbliżony do „młodych gniewnych” tworzył demaskatorskie młodych brytyjskich konformistów, wyobcowanych, mozolnie pokonujących bariery ekonomiczne i klasowe na drodze do sukcesu w ówczesnym społeczeństwie brytyjskim.
Popularność zyskał debiutancką powieścią Sportowe życie (This sporting life, 1960; wyd. pol. 1976), której adaptacja filmowa w reż. Lindsaya Andersona (1963) stała się przełomem w brytyjskiej kinematografii tamtych lat. Anderson zachęcił Storeya do pisania dla teatru. Debiutancka Rekonwalescencja Arnolda Middletona miała premierę w edynburskim Traverse Theatre (1966). Zrealizowana kilka miesięcy później premiera w Royal Court Theatre w Londynie (6 lipca 1967) rozpoczęła trwającą wiele lat współpracę autora z tą londyńską sceną i z reżyserem Lindsayem Andersonem, który był twórcą większości prapremier jego sztuk. W Royal Court miały miejsce prapremiery sztuk: In Celebration (Jubileusz – 1969), adaptowana w 1974 na film; The Contractor (Przedsiębiorca – 1969), Home (Dom – 1970; pol. 1974), Cromwell (1973), The Changing Room (Sztania – 1972), Life Class (Lekcja życia – 1975) i The Farm (Farma – 1973). W Royal National Theatre po raz pierwszy zagrano Early Days (Minione dni – 1980), The March on Russia (Marsz na Rosję – 1989) i Stages (Sceny – 1992).
W latach 1992–98 ukazały się trzy zbiory jego sztuk (Plays 1, 2, 3), „Dialog” opublikował przekłady Domu (1973 nr 1) i Minionych dni (1981 nr 5). Z obszernego dorobku prozatorskiego Andersona wydano po polsku oprócz głośnego Sportowego życia powieści Pasmore (1972, pol. 1975), Tymczasowe życie (1973, pol. 1978), Saville (1976, wyd. pol. 1982). Pisał również wiersze, wydane w 1992 w zbiorze Storey's Lives: Poems 1951–1991.
Janusz Legoń (2017)
