Autorzy

TOPOR Roland
(ur. 7 stycznia 1938, Paryż, Francja - zm. 16 kwietnia 1997, Paryż, Francja)
Francuski pisarz urodzony w rodzinie polskich Żydów, autor opowiadań i sztuk teatralnych, reżyser teatralny i filmowy, aktor, scenograf, scenarzysta, rysownik. Zainteresowania artystyczne przejął po ojcu, który ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie. W roku 1930 rodzina Toporów wyemigrowała do Francji, dziesięć lat później, po inwazji niemieckiej, schronili się w południowej Sabaudii. Tam Roland Topor spędził swoje dzieciństwo. W 1964 roku ukończył paryską École Nationale des Beaux-Arts. Od 1958 publikował rysunki, między innymi w pismach "Bizarre" i "Le rire". W latach 1961-1965 współpracował z głośnym pismem satyrycznym "Hara-Kiri". Był także współzałożycielem, razem z Fernando Arrabalem, Alejandro Jodorowskym i Jacques'em Sternbergiem, Grupy Panicznej (1962). W latach sześćdziesiątych uczestniczył w spektaklach międzynarodowej grupy Fluxus.
W 1964 roku ukazała się jego pierwsza powieść pod tytułem "Chimeryczny lokator" w której autor przedstawia w bardzo charakterystyczny dla niego, groteskowy, sposób obraz drobnomieszczaństwa. W 1967 roku wydano drugą powieść Topora pod tytułem "Księżniczka Angina", w której wyraźnie rysuje się zamiłowanie autora do pure nonsense'u i zabaw językowych. W tym samym roku ukazał się zbiór opowiadań "Cztery róże dla Lucienne". W 1969 Topor otrzymał nagrodę Deux Magots za dramat "Joko świętuje rocznicę". W 1975 ukazały się "Wspomnienia starego idioty". W 1976 roku odbyła się premiera sztuki "Da Vinci miał rację", a w 1990 "Joko świętuje rocznicę". W latach osiemdziesiątych wychodzą drukiem: "Caf Panika" (1982), "Najpiękniejsza para piersi na świecie" (1986) oraz "Historyjki taksówkowe" (1988). Z 1992 roku pochodzi książka "Pense-betes", której tytuł można przetłumaczyć jako "Myśli zawiązane na supełek". Jest to zbiór maksym, który bardzo wyraźnie sytuuje Topora w gronie spadkobierców surrealizmu. Następnie ukazują się: "Bal na ugorze" (1996), "Święta księga cholernego Proutto" (1998), "Made in Taiwan, Copyright in Mexico" (2000), "Alicja w Krainie Liter" (2001). Już same tytuły utworów tego autora zapowiadają właściwy mu czarny humor i makabryczność. Znane są na przykład: "Sto jeden świetnych powodów, żeby na razie się nie zabijać" i "Sto jeden powodów, żeby zaraz się zabić". W Polsce znane są jeszcze takie pozycje jak: "Dzidziuś pana Laurenta", "Dziennik paniczny" , "Portret Suzanne".
Działalność artystyczna Rolanda Topora była bardzo różnorodna, z powodzeniem nie tylko pisał, ale był także autorem plakatów, ilustracji książkowych, rysunków. Brał udział w przygotowaniu scenografii do filmu Federica Felliniego "Casanova". Na podstawie powieści Topora "Chimeryczny lokator" powstał film Romana Polańskiego "Lokator" w którym sam zagrał. Wystąpił także w filmach: "Nosferatu, wampir" Wernera Herzoga (1979), "Miłość Swanna" Volkera Schlöndorffa (1983), "Viva la muerte" (1971) Fernando Arrabala. Był nagradzany na międzynarodowych festiwalach filmów animowanych za scenariusze, między innymi do "Ślimaków" (1966) i "Dzikiej planety" (1972). We Francji zdobył popularność wieloodcinkowym serialem telewizyjnym "Telechat" (Telekot), w którym połączył żywego aktora z lalkową animacją.
Roland Topor zmarł po długiej chorobie 16 kwietnia 1997 roku w paryskim szpitalu Pitié-Salptrire na skutek wylewu krwi do mózgu.