Romuald Twardowski
Ur. 17 VI 1930, Wilno.
Romuald Twardowski, jeden z nielicznych kompozytorów młodszej generacji interesujących się żywo twórczością operową, studia muzyczne odbywał w rodzinnym swoim mieście, w Państwowym Konserwatorium Litewskiej SRR (klasa kompozycji J. Juzelunasa), a kontynuował je w latach 1957-60 pod kierunkiem Bolesława Woytowicza w warszawskiej PWSM. Później przez trzy lata pogłębiał jeszcze swą wiedzę z dziedziny chorału gregoriańskiego i średniowiecznej polifonii w Paryżu u Nadii Boulanger. Pierwszy poważny sukces przyniosły mu "Antyfony" na orkiestrę, odznaczone I nagrodą na Konkursie Młodych Kompozytorów w roku 1961 i w rok później wykonane na festiwalu "Warszawskiej Jesieni". W roku 1963 Państwowa Opera Śląska wystawiła operę Twardowskiego "Cyrano de Bergerac", a w 1964 wszedł na scenę Opery Warszawskiej jego balet "Nagi Książę" (skomponowany jeszcze w czasie studiów). Rok 1965 przyniósł młodemu kompozytorowi I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim w Monte Carlo za balet "Posągi czarnoksiężnika". Dalsze wybitniejsze jego dzieła to opera-moralitet "Tragedyja albo Rzecz o Janie i Herodzie", wokalno-instrumentalny "Tryptyk florencki", "Mała liturgia prawosławna" oraz dramaty muzyczne: "Upadek ojca Suryma", "Lord Jim", "Maria Stuart".
W twórczości swojej stara się Twardowski z powodzeniem syntetyzować zdobycze nowoczesnego języka muzycznego oraz elementy archaizujące, tworząc własny styl, który sam określa mianem "neoarchaizmu".
Źródło: Przewodnik Operowy Józef Kański, PWM 1997
