Olgierd Kajak
KAJAK Olgierd
(ur. 22 stycznia 1970, Bydgoszcz, Polska)
Pisarz, autor sztuk teatralnych i opowiadań. Dzieciństwo spędził nad morzem. W ciągu pierwszych dwunastu lat swego życia mieszkał w Helu, gdzie uczęszczał do szkoły. W latach 1983-1989 wielokrotnie odwiedzał Poznań i właśnie wtedy, jako nastolatek, "zakochał się" w teatrze. Bardzo często bywał w Teatrze Nowym, gdzie przedstawienia reżyserowane przez Janusza Wiśniewskiego ("Koniec Europy", "Modlitwa chorego przed nocą"), Izabelli Cywińskiej ("Jezioro Bodeńskie", "Zorza", "Dziewictwo", "Cmentarze"), Tadeusza Nyczaka ("Damy i huzary", "Trzy siostry") były dla niego najważniejszymi przeżyciami artystycznymi młodzieńczych lat.
W Bydgoszczy, gdzie mieszkają jego rodzice, ukończył Nauczycielskie Kolegium Języków Obcych, co umożliwiło mu później podjęcie studiów w Austrii. Wcześniej jednak dało o sobie znać zamiłowanie do morza. Pół roku spędził na jachcie, żeglując po Bałtyku, Morzu Północnym i Atlantyku.
W 1993 wyjechał do Wiednia, gdzie mieszka do dziś. O stolicy Austrii mówi: "Miasto to nie lubi przyjezdnych, ale i mój organizm broni się przed tym postimperialnym (oczywiście pięknym, spokojnym, bezpiecznym, ale i prowincjonalnym) karzełkiem na mapie Europy". Tu, na Uniwersytecie Wiedeńskim rozpoczął studia lingwistyczne, germanistykę i japonistykę. Konieczność pracy zarobkowej, przede wszystkim różne tłumaczenia, nagrywanie tekstów do reklam, uniemożliwiły ukończenie podjętych studiów.
Życie w Austrii pozwala pisarzowi na dystans do własnej ojczyzny i rodzimego języka, w którym cały czas pisze. Dystans ten jest - jak sam wyznaje - "bardzo pomocny w mojej twórczej pracy".
Olgierd Kajak jako dramaturg debiutował sztuką "Pleśń" ("Dialog" nr 6/1999), której prapremiera odbyła się w Paryżu w 2002, w reżyserii Sibel Chulliat, a następnie prezentowana była w Théâtre les Ateliers w Lyonie. Jej polska prapremiera odbyła się w gliwickim Teatrze Nowej Sztuki w listopadzie 2005, w reżyserii Dariusza Jezierskiego.
Pierwszym utworem dramatycznym zrealizowanym w Polsce był "Przystanek", wystawiony w 2000 w Teatrze Współczesnym w Szczecinie przez Mariana Dworakowskiego. Niemiecka inscenizacja tej sztuki została zrealizowana w Innsbrucku w 2002 (Kulturhaus Bierstindl, reż. Manfred Schild) oraz w Wiedniu w 2003 (Theater Brett, reż. Andreas Kosek). "Przystanek" został także zaprezentowany w ramach obchodów Roku Polskiego w Paryżu w 2004. Jego sceniczne czytanie we francuskim przekładzie, w reżyserii Camille Chamoux miało miejsce w Théâtre du Rond-Point. Sztuka została również przetłumaczona na język japoński i czeka na realizację w Tokio lub Kioto.
Dramat "...ojca swego i matkę swoją" był dwukrotnie czytany w ramach Laboratorium Teatru Tadeusza Słobodzianka, a monodram "Słoneczny dzień", czekający na realizacje sceniczną, został opublikowany w "Dialogu" nr 1/2005.
Poza utworami dramatycznymi Kajak jest autorem szeregu opowiadań, by wymienić: "Zmory", "Inaczej", "Kompozytor", "Spadek", "Dziecko w ogniu", "Znaleziono mnie...", "Wspomnienie", "Wyrok".
Teksty pisarza ukazywały się w austriackich czasopismach literackich "Kolik" oraz "Podium".
Obecnie Olgierd Kajak zajmuje się przede wszystkim prozą. Przygotowuje tom nowel i rozpoczął pracę nad powieścią. Pisze także recenzje i teksty eseistyczne do "Dialogu".
W 2002 roku otrzymał półroczne stypendium dramaturgiczne austriackiego Urzędu Kanclerskiego.
