Benjamin Britten
Ur. 22 XI 1913, Lowestoft. Zm. 4 XII 1976, Aldeburgh (Anglia).
Benjamin Britten, czołowy współczesny kompozytor angielski, kształcił się początkowo w prowincjonalnej szkole w Holt, potem (1930-33) studiował w Royal College of Music pod kierunkiem Johna Irelanda (kompozycja) i Artura Benjamina (fortepian); niezależnie od tego, od 12. roku życia był uczniem kompozytora Franka Bridge'a. Kompozycje Brittena, wykonywane na festiwalach muzyki współczesnej począwszy od 1934, szybko zdobyły rozgłos; kompozytor rozpoczął też ożywioną współpracę z teatrem, filmem i radiem. Początkowo pisał wyłącznie utwory instrumentalne; dopiero w 1945, po światowym sukcesie "Peter Grimesa", odkrył swe powołanie jako kompozytor operowy. Dalsze dzieła sceniczne Brittena, tworzone głównie dla wędrownego zespołu "English Opera Group", to: "The Rape of Lucretia" ("Gwałt na Lukrecji"), "Albert Herring", nowe opracowanie "The Beggar's Opera" ("Opery żebraczej") J. Gaya i J. Ch. Pepuscha - "Wystawmy operę! czyli Mały kominiarczyk", oraz "Billy Budd". Do nowszych dzieł scenicznych Brittena należą opery "Gloriana", "The Turn of the Screw" ("Opętanie, dosł. "Obrót śruby"), "Sen nocy letniej", "Curlew River" ("Rzeka ptaka kulika"), "The Burning Fiery Furnace" ("Młodzieńcy w piecu ognistym"), "Śmierć w Wenecji", balet "The Prince of the Pagodas" ("Książę pagód"). Niezależnie od działalności kompozytorskiej występował często Britten jako pianista, będąc zwłaszcza świetnym akompaniatorem pieśni.
Benjamin Britten jest od czasów H. Purcella pierwszym kompozytorem, który przywrócił angielskiej operze wysoką rangę i wprowadził ją na arenę międzynarodową. Dużą popularnością cieszą się także jego niektóre utwory symfoniczne, zwłaszcza "Wariacje na temat Purcella", "Wariacje na temat Franka Bridge'a", "Symfonia wiosenna" ("Spring's Symphony") oraz pieśni.
Źródło: Przewodnik Operowy Józef Kański, PWM 1997
