Stanisław Duniecki
Ur. 25 XI 1839, Lwów. Zm 16 XII 1870, Wenecja.
Syn adwokata lwowskiego, Józefa Dunieckiego, kształcił się początkowo w Lipsku. Powrócił do Lwowa w 1858 i rok później wystawił tu pierwszą swą operetkę "Korylla". Wkrótce potem wyjechał na dalsze studia do Wiednia, Brukseli i Paryża (u H. Berlioza). W 1863 zaangażował się na jeden sezon jako kapelmistrz polskiego teatru w Czerniowcach, w 1864 został kapelmistrzem Opery Lwowskiej, gdzie poprowadził premierę swego najlepszego utworu "Paziowie królowej Marysieńki", a w 1865 przeniósł się do teatru w Krakowie. Tutaj zorganizował zespół operowy, który w 1866 przygotował m.in. pierwsze w Krakowie wystawienie "Halki..." Ważniejsze kompozycje Dunieckiego to opery komiczne: "Dożynki czyli Pierwsze wrażenia" (1865; libr. J. T. Jasiński) i "Pokusa" (1866; libr. kompozytor), operetka "Odaliski" (18661 libr. P. Duniecki), nie dokończona opera "Igor" (1866-70) oraz "Symfonia" (1858), cykl pieśni do słów B. Zaleskiego "Wiośnianki" (1862). On też skomponował popularną niegdyś piosenkę, żołnierską "Co tam marzyć o kochaniu..."
Muzyka Dunieckiego nie posiada charakteru narodowego (jak np. kształtująca się w tym samym czasie opera Moniuszkowska). Jest raczej wynikiem krzyżujących się wówczas rozmaitych prądów twórczości teatralno-operowej Europy. Być może, styl Dunieckiego skrystalizowałby się wyraźniej, gdyby nie przedwczesna śmierć kompozytora.
Źródło: Przewodnik Operetkowy Lucjan Kydryński, PWM 1994
