Ronald Harwood
HARWOOD Ronald
(ur. 9 listopada 1934, Kapsztad, Republika Południowej Afryki)
Dramatopisarz, scenarzysta telewizyjny i filmowy, producent filmowy. W 1951 roku, gdy miał siedemnaście lat, przeprowadził się do Londynu aby zająć się wymarzoną pracą w teatrze - chciał zostać aktorem. Studiował w Royal Academy of Dramatic Arts (Królewskiej Akademii Sztuk Teatralnych), po czym, dzięki protekcji Sir Donalda Wolfita - jednego z największych aktorów i kierownika Royal Shakespeare Company, Harwood został jego osobistym asystentem i garderobianym (w latach 1953-58). Doświadczenia z tego okresu opisał później w swoim dramacie "The Dresser" ("Garderobiany") oraz w biografii Sir Wolfita: "Sir Donald Wolfit CBE: His life and work in the Unfashionable Theatre".
W 1960 roku rozpoczął karierę pisarza. Pisał dużo: dramaty, powieści i książki oparte na faktach. Często pisał również scenariusze filmowe i telewizyjne, rzadko jednak były to rzeczy oryginalne, przeważnie były to adaptacje, niekiedy jego własnych tekstów (jak na przykład "Garderobiany" w 1983 roku przerobiony na film).
Jednym z powracających tematów w twórczości Harwooda jest fascynacja teatrem, jego artystami i rzemieślnikami. Powraca on w dramatach: "Garderobiany", "After the Lions ("Po lwach" - opowiadający o Sarah Bernhardt), "Another Time" ("Inny czas" - o utalentowanym pianiście), "Quartet" ("Kwartet" - o śpiewakach operowych w podeszłym wieku) i jego historia teatru "All the World's a Stage" ("Cały świat to teatr").
Kolejnym tematem ważnym w twórczości Harwooda jest II wojna światowa. Spotykamy się z nim w dramacie przerobionym następnie na film "Taking sides" ("Za i przeciw") oraz w filmach "Operation Daybreak" ("Operacja brzask"), "The Statement" ("Oświadczenie") i "The Pianist" ("Pianista"). "Za i przeciw" oraz "Pianista" oparte są na faktach i opowiadają o dziejach i postawach muzyków podczas wojny. Wilhelm Furtwängler z "Za i przeciw" to artysta kolaborujący z nazistami, Władysław Szpilman z "Pianisty" to artysta prześladowany i ścigany przez nich.
Na Flaiano Film Festival w 2002 otrzymał nagrodę za najlepszy scenariusz filmowy za "Taking sides" ("Za i przeciw"). Za scenariusz do "Pianisty" w 2003 roku otrzymał Oscara w kategorii najlepszy scenariusz adaptowany oraz NSFC Award (National Society of Film Critics Awards - nagrodę amerykańskiego stowarzyszenia krytyków filmowych). Wielokrotnie był też nominowany do różnych nagród filmowych: do Oscara (1984) i nagród Golden Globes (1984) i BAFTA (1985) za scenariusz "Garderobianego", w 1995 do BAFTA za "The Browning Version", oraz do wielu nagród za scenariusz "Pianisty".
Ronald Harwood był prezesem angielskiego PEN Clubu w latach 1989-1993, a następnie w latach 1993-1997 międzynarodowego PEN Clubu. Od 2001 do 2004 był też członkiem stowarzyszenia Royal Society of Literature i przewodniczącym fundacji Royal Literary Fund w 2005. W 2003 został wybrany na członka Serbian Academy of Sciences and Arts (Serbskiej Akademii Nauki i Sztuki) w Departamencie Języka i Literatury (Department of Language and Literature).
W 1996 został kawalerem orderu Order of Arts and Letters, w 1999 otrzymał tytuł Commander of the British Empire (CBE).
