Giuseppe Verdi
Ur. 10 X 1813, La Roncole. Zm. 27 I 1901, Mediolan.
Pierwsze lekcje muzyki pobierał Giuseppe Verdi w rodzinnej wiosce Roncole (księstwo Parmy). Próba wstąpienia do konserwatorium mediolańskiego nie została uwieńczona powodzeniem (komisja egzaminacyjna stwierdziła... brak talentu) - rozpoczął więc prywatne studia pod kierunkiem kapelmistrza Vincenza Lavigny. W 1839 wystawia w Mediolanie pierwszą operę, "Oberto, conte di San Bonifazio" ("Oberto, hrabia San Bonifazio"), po której następuje szereg innych. Równocześnie bierze żywy udział w życiu politycznym. Jest to okres ruchów wolnościowych we Włoszech, zmierzających do zjednoczenia kraju pod panowaniem Wiktora Emanuela II i wyzwolenia północnych prowincji spod okupacji austriackiej. Verdi całym sercem staje po stronie patriotów; wszystkie jego opery pisane w tym czasie ("Joanna d'Arc", "Nabuchodonozor", "Lombardczycy") mają za temat walkę o wolność podbitych i uciśnionych ludów.
Światową sławę przyniosły Verdiemu dzieła z drugiego okresu twórczości - "Rigoletto", "Trubadur", "Traviata", "Bal maskowy". Tu jednak widać jeszcze, zwłaszcza w dwóch pierwszych, wpływ wielkiej opery francuskiej, głównie Meyerbeera; obok fragmentów istotnie genialnych pojawiają się czasem banalne melodie z prymitywnym akompaniamentem. Verdi widział te niedociągnięcia i czuł potrzebę ciągłego doskonalenia swego rzemiosła kompozytorskiego. Jego późniejsze opery, jak "Don Carlos", "Aida", a zwłaszcza "Otello" i "Falstaff", to już arcydzieła pod każdym względem, o przemyślanym doborze libretta, znakomitej orkiestracji i mistrzowskim opracowaniu partii wokalnych. Znika w nich stopniowo podział na zamknięte arie, ensemble i chóry, element popisowy wobec ważkości akcji schodzi na drugi plan. Wpływ Wagnera jest tu dość wyraźny. Nie stał się jednak Verdi naśladowcą Wagnera, mimo że przyjął pewne zewnętrzne cechy jego sztuki; przeciwstawiając się świadomie artystycznej ideologii piewcy germańskiej Walhalli, pozostał narodowym kompozytorem włoskim.
Źródło: Przewodnik Operowy Józef Kański, PWM 1997
