Leonard Gershe
(ur. 10 czerwca 1922, Nowy Jork, Stany Zjednoczone
- zm. 9 marca 2002, Beverly Hills, Kalifornia, Stany Zjednoczone)
Amerykański dramatopisarz, kompozytor, scenarzysta, autor tekstów piosenek. Był autorem jednego, ale za to wielkiego sukcesu na teatralnym Broadwayu: romantycznej komedii "Motyle są wolne" (1969). Ten tytuł i historia jego kariery teatralno-filmowej przesłania inną działalność Gershe'go.
Jego rodzina pochodziła z Anglii i może dlatego wyjechał z Ameryki i w Londynie rozpoczął swoją pracę zawodową - od pisania tekstów do rewii. W 1947 współpracował z kompozytorem Richardem Adinsellem nad dwiema piosenkami do rewii Tuppence Coloured, a w kolejnym roku już do rewii broadwayowskiej Alive and Kicking. Przeniósł się do Hollywoodu dzięki współpracy z kompozytorem Rogerem Edensem, najważniejszym w branży, piszącym dla Metro Goldwyn Mayer. Kiedy w 1953 Judy Garland poprosiła Edensena o napisanie wiodącej piosenki do filmu "A Star is Born", wtedy jego muzyka i tekst Gershe'go sprostały najwyższym wymaganiom twórców filmu i publiczności, a ich piosenka "Born in a Trunk" stała się przebojem. W 1957 napisał scenariusz filmu "Zabawna buzia" na podstawie własnego, nie wystawionego musicalu "Wedding Day" i do muzyki Edensa dał słowa piosenek (część piosenek do tego obrazu napisali George i Ira Gershwinowie, na czele z utworem, od którego film wziął tytuł). Film miał wielkie powodzenie dzięki rolom granym przez Audrey Hepburn i Freda Astaire'a, dzięki muzyce i uroczej historii, którą opowiadał. Gershe jest także autorem innych scenariuszy filmowych, wśród których są słynne hollywoodzkie obrazy: "Jedwabne pończochy", "That's Entertainment II" z Fredem Astairem i Genne'm Kelly'm, "40 karatów", a do filmu "To jest rozrywka II" napisał scenariusz i dialogi. Współpracował z amerykańskimi stacjami telewizyjnymi, według jego scenariusza powstał w 1953 serial "Prywatna sekretarka", a w 1973 "Żebro Adama".
Sztuka teatralna "Motyle są wolne" miała prapremierę w Paryżu w 1969 i chwalona była za to, że bez brutalności i wulgarności, panoszących się wtedy na scenach, mówiła o uczuciach między młodymi ludźmi z pokolenia buntowników. Wkrótce ta komedia sentymentalna, jak nazwał ją autor, odniosła ogromny sukces na Broadwayu i grana tam była przez kilka sezonów. W 1972 Gershe napisał według "Motyli..." scenariusz filmu, w którym główne role zagrali Goldie Hawn i Edward Albert, a w 2002 scenariusz filmu telewizyjnego, pokazywanego pod tytułem "Dzil i Don".
Dla teatru napisał jeszcze dwie sztuki - "Miss Pell Is Missing" (1982) i "Snacks" (1985).
