Paul Ábrahám
Ur. 2 XI 1892, Apatin. Zm. 6 V 1960, Hamburg.
Do operetek i przebojów doszedł Abraham przez solidne wykształcenie muzyczne (1910-16 Konserwatorium w Budapeszcie) i liczne utwory kameralne i symfoniczne, które komponował bez większego powodzenia (pieśni, 5 kwartetów smyczkowych, "Koncert wiolonczelowy" i in.). W 1927 został dyrygentem w Operetce Budapeszteńskiej; to odmieniło całkowicie jego muzyczne zainteresowania. Uzupełniał i wygładzał cudze partytury, niekiedy aranżował je na nowo, wreszcie sam napisał operetkę: "Wiktoria i jej huzar" ("Victoria und ihr Husar", 1930), która przyniosła mu natychmiastowy sukces. Abraham przeniósł się wówczas do Berlina. W Niemczech powstały następne jego operetki: "Kwiat Hawajów" (Die Blume von Hawaii", 1931) i "Bal w Savoyu" ("Ball im Savoy", 1932), a także liczne ilustracje muzyczne do filmów. Kiedy do władzy doszedł Hitler, Abraham wyjechał do Wiednia, gdzie napisał trzy dalsze operetki o mniejszym znaczeniu: "Przygoda w Grand Hotelu" ("Marchen im Grand-Hotel", 1934), "Dschainah, das Madchen aus dem Teehaus" (1935), "Roxy i jej drużyna" ("Roxy und ihr Wunderteam", 1937). W 1938 wyjechał przez Budapeszt i Paryż na Kubę, a stamtąd do Nowego Jorku, gdzie jednak nie odniósł sukcesów. Popadł w depresję psychiczną, w 1946 został umieszczony w szpitalu psychiatrycznym, skąd po dziesięciu latach przewieziono go do Hamburga.
Najlepsze spośród utworów Abrahama utrzymane są w stylu operetki rewiowej, z wielką wystawą. Wzbudzają sporo zastrzeżeń swym eklektyzmem (fragmenty liryczne do złudzenia przypominają Lehara, instrumentacja - Pucciniego), ich zaletą jest natomiast bogactwo inwencji melodycznej i wprowadzenie do operetki europejskiej rytmów jazzu.
Źródło: Przewodnik Operetkowy Lucjan Kydryński, PWM 1994
