Witold Elektorowicz
ELEKTOROWICZ Witold Władysław (10 V 1892 Stanisławów - 11 III 1968 Warszawa), śpiewak, aktor. Był synem Władysława i Marii Elektorowiczów. Według informacji L. Sempolińskiego aktor o tym nazwisku (imię nie zostało podane) występował w 1913 w farsach i operetkach w warsz. t. na Dynasach, kierowanym przez M. Szreniawę. W 1917-21 współpracował jako piosenkarz i kompozytor z warsz. t. Czarny Kot; w lipcu 1921 występował z zespołem tego teatru we Włocławku i Płocku. Potem pracował jako kompozytor i piosenkarz, m.in. w 1927 śpiewał piosenki do słów E. A. Domańskiego. W 1933 akompaniował na fortepianie na prem. szopki w kawiarni "Ziemiańska" w Łodzi. Wielką popularność zdobył w czasie okupacji niem.; w warsz. kawiarniach "Ziemiańska", "Sztuka i Moda" (SiM), "Yacht-Klub" i w domach pryw. śpiewał piosenki patriotyczne; nazywano go "trubadurem Warszawy". Od 1940 występował też gościnnie w kawiarni "U Aktorów" w Lublinie. Dnia 2 III 1947 obchodził w sali "Romy" w Warszawie jubileusz trzydziestolecia pracy artystycznej. W 1952 otrzymał nagrodę MKiS za piosenki i przyśpiewki skomponowane w związku ze Zlotem Młodych Przodowników Pracy w Warszawie.
Bibl.: Hist. filmu t. 5; J. Waldorff, H. Szwankowska, D. Jędryczko, B. Olszewska, Z. Czyńska: Cmentarz Powązkowski w Warszawie, Warszawa 1982; Sempoliński: Wielcy artyści s. 84; Straus: Bibliografia źródeł; M. Wa-szkiel: Dzieje teatru lalek w Polsce (do 1945 roku), Warszawa 1990; Express Wiecz. 1947 nr 58 (ii.); Gaz. Kuj. 1921 nr 144; Kur. Płoc. 1921 nr 136; Pam. Teatr. 1963 z. 1-4 s. 21; Tyg. Demokratyczny 1955 nr 21; Życie Warsz. 1968 nr 63.
Film: 1962 -Spotkanie w "Bajce" (f.).
Nagrania: Piosenki - Arch. Dok. Mech.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
