Manuela Gretkowska
(ur. w 1964, Łódź, Polska)
Autorka powieści, felietonów, opowiadań, esejów, dzienników intymnych, scenariuszy filmowych; jedna z najbardziej poczytnych (wysokonakładowe wydania), a zarazem najbardziej kontrowersyjnych współczesnych pisarek polskich. Studiowała filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i antropologię średniowiecza w Paryżu. We Francji zarabiała na życie sprzątaniem i opieką nad dziećmi; z doświadczeń emigrantki zrodziła się jej debiutancka powieść "My zdies emigranty", wydana w 1990 roku. Atmosferą Paryża przesiąknięte są też trzy kolejne powieści Gretkowskiej: "Tarot paryski" (1993), "Kabaret metafizyczny" (1994) i "Podręcznik do ludzi" (1996).
Pisarka wróciła do Polski na początku lat dziewięćdziesiątych. Jej kolejna powieść, "Światowidz" (1998) jest owocem podróży do Indii, Nepalu, Chin, Australii i Hiszpanii; Gretkowska spędziła też kilka lat w Szwecji. W 1998 roku ukazała się jedna z jej bardziej kontrowersyjnych książek, bulwersujący bezpośrednim stosunkiem do erotyzmu tom opowiadań "Namiętnik". Gretkowska pracowała w redakcji "Elle", pisała felietony dla "Cosmopolitan", "Wprost", "Polityki", "Playboya", "Machiny" i "Cogito"; niektóre z nich ukazały się w tomie "Silikon" (2000). Po urodzeniu córki Poli wydała intymny dziennik - zapis przebiegu ciąży, zatytułowany "Polka" (2001), nominowany w 2002 roku do nagrody Nike. Kolejny dziennik intymny, "Sceny z życia pozamałżeńskiego" (2003), Gretkowska napisała razem ze swoim partnerem życiowym, psychoterapeutą Piotrem Pietuchą. "Europejka" natomiast (2004) to "dziennik powrotu z Europy do Polski".
Książki Manueli Gretkowskiej były tłumaczone na język francuski, węgierski, rosyjski, niemiecki, hiszpański i fiński. Pisarka jest także autorką scenariuszy filmowych: "Szamanki", którą wyreżyserował Andrzej Żuławski (1996) i "Egoistów" wyreżyserowanych przez Mariusza Trelińskiego (2000), a także współautorką scenariusza telewizyjnego serialu "Miasteczko". Na podstawie "Sandry K"., opowiadania z tomu "Namiętnik", powstał spektakl Teatru Telewizji w reżyserii Marii Zmarz-Koczanowicz (2000).
Manuela Gretkowska ma opinię skandalistki - szarga narodowe świętości, porusza tematy tabu, szokuje śmiałymi scenami erotycznymi, opisem fizjologii ciąży i porodu. Książki Gretkowskiej łączą erotykę z ezoteryką, którą zafascynowana jest pisarka. Sama autorka mówi o swoich książkach, że są harlequinami dla intelektualistów. Krytycy określają prozę Gretkowskiej jako postmodernistyczną, feministyczną i metafizyczną; chwalą jej dojrzałość, talent narracyjny, styl i publicystyczne zacięcie. Utwory Gretkowskiej są niejednorodne gatunkowo - w powieści o słabo zarysowanej fabule, autorka wplata eseje, reportaże, a nawet heretyckie traktaty religijne.
