Stanisław Romanek
ROMANEK Stanisław (10 IV 1920 Łódź - 15 II 1966 Kraków), aktor, śpiewak. Był synem Franciszka R., i Felicji z Kosów, mężem Barbary z Adamików. Maturę zdał w 1939. W okresie II wojny świat. był więźniem obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu, Buchenwaldzie i Bergen-Belsen. W 1946-48 studiował w Szkole Dram. w Krakowie; w przedstawieniu dyplomowym zagrał Juklego ("Sędziowie"). Równocześnie (1946, 1948) występował w T. Wesoła Gromadka (potem pn. T. Młodego Widza). Od sez. 1948/49 rozpoczął pracę w T. Miejskim w Częstochowie, pod koniec sez. 1949/50 wystąpił w Starym T. w Krakowie. W 1952 należał do zespołu T. Ziemi Opolskiej, w sez. 1952/53 był w T. Wybrzeże w Gdańsku. W tym czasie grywali podobno na różnych scenach Krakowa (T. Młodego Widza, Satyryków, Estrada, imprezy ARTOS-u). Od 1958 do końca życia występował w krak. Miejskim T. Muzycznym Opera i Operetka. Grał takie role, jak: Bragin ("Pociąg do Marsylii"), Lepine ("Uczone białogłowy"), Antoni ("Pan Damazy"), Frosch ("Zemsta nietoperza"), Starszy eunuch ("Kraina uśmiechu").
Bibl.: Almanach 1965/66; Lachowicz: Dwadzieścia lat; Mykita-Glensk; PWST w Krakowie; Szczepkowska: 20 lat t. na Wybrzeżu; Dz. Pol. 1966 nr 40, 41; Akt zgonu nr 542/66, USC Kraków; Programy, IS PAN (m.in. 10 lat Opery i Operetki w Krakowie; il.).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
