Franciszek Sawicki
SAWICKI Franciszek, także F. Ostoja-Sawicki (7 VII 1889 Warszawa - 21 VII 1976 Pruszków k. Warszawy), aktor. Był synem Hipolita S., kowala, i Franciszki z domu Gil, mężem Marii Nowickiej. Ukończył cztery klasy gimn. w Warszawie i został urzędnikiem kolejowym. Równocześnie występował na scenach warsz. teatrów zaw. i półamat., m.in. w T. Popularnym L. Morozowicza (1911), T. Popularnym J. Popławskiego (1913) oraz objazdowym, operetkowym zespole W. Piotrowskiego. Pierwszą wojnę świat. spędził w Rosji. W sez. 1917/18 grał w Mińsku Litewskim w t. wojskowym kierowanym przez B. Skąpskiego i występował z nim w miejscowościach przyfrontowych, w sez. 1918/19 był w zespole L. Jaroszyńskiego w Płocku. W 1919 prowadził amat. T. Staromiejski w Warszawie. W tym też roku zdał egzamin aktorski ZASP-u. W teatrach grał dorywczo do 1926, m.in. w T. Powszechnym i T. Polskim (latem 1925) w Warszawie. Następnie porzucił scenę i pracował jako urzędnik. Do zawodu aktorskiego wrócił w 1951; występował najpierw w imprezach ARTOS-u. W 1952 grał w T. Ateneum i Ludowym w Warszawie, w sez. 1952/53 w T. im. Węgierki w Białymstoku (w 1953 zdał ponownie eksternistyczny egzamin aktorski w krak. PWSA). W 1953-56 był w T. im. Jaracza w Olsztynie, później dorywczo grał w t. warsz.: Komedia (sez. 1956/57), Klasycznym (1958), Współczesnym (1962); występował też w imprezach PPIE.
W pierwszym okresie działalności, wg własnych informacji, grał takie role, jak: Major ("Damy i huzary"), Pułkownik ("Pan Benet"), Guślarz ("Dziady"), Car ("Kordian"), Firułkes ("Małka Szwarcenkopf"), Zagłoba ("Hajduczek"); po powrocie na scenę w 1951 występował gł. w rolach epizodycznych, np. jako: Prezes ("Głupi Jakub"), Dominikanin ("Hiszpanie"), Rycerz Wodzisławowy ("Bolesław Śmiały"), Obywatel Chicago ("Kariera Artura Ui"), Stróż ("Dożywocie"); grał także Warskiego ("Godzien litości").
Bibl.: Almanach 1975/76; Konarska-Pabiniak: Repertuar; Pam. Teatr. 1980 z. 1 s. 107; Akta (tu fot.), ZASP; Programy, IS PAN; Spis ZASP 1923.
Nagrania: Role - Red. Dok. Inf. PR.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
