Osoby

SZAFRAŃSKI Edmund (26 X 1904 Łódź - 2 VI 1969 Łódź), aktor, śpiewak. Był synem Józefa Sz. i Zofii z Kałużnych. Wiadomości o jego działal­ności przedwojennej są ogólnikowe i trudne do sprecyzowania, ponieważ działał wówczas inny ak­tor o tym samym imieniu i nazwisku (zob. t. 1). W 1922 ukończył gimn. w Łodzi. Następnie, za­pewne w 1923-24, uczył się gry aktorskiej w szkole dram. przy łódz. T. Miejskim. Równocześnie zaczął występować w łódz. T. Popularnym kiero­wanym przez J. Pilarskiego, a później w T. Miej­skim, m.in. w sez. 1926/27. Występował też po­dobno we Lwowie, Warszawie, Poznaniu i Krako­wie. W okresie okupacji niem. został wywieziony na roboty do Niemiec. Po powrocie do kraju, w 1945-49 występował w Kielcach w T. Wojewódz­kim (od sez. 1946/47 T. im. Żeromskiego). Nastę­pnie grał w Łodzi: 1949-51 w T. Osa, 1951-54 w Połączonych T. Muzycznych i od 1954 do przej­ścia na emeryturę w 1966 w Operetce (do 1956 pn. T. Muzyczny). Występował w takich rolach, jak: Mateo ("Maskotka"), Gauderin ("Bal w operze"), Dyrektor ("Rozkoszna dziewczyna"), Stangret ("Paryskie perfumy"), Marynarz I ("Sewastopolski walc").
Bibl.: Almanach 1968/69; Kaszyński: Teatr łódz.; Akta (tu fot.), ZASP; Programy, IS PAN.
Ikon.: Fot. - Arch. Dok. Mech.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994