Irena Cywińska
Irena Cywińska, zam. Bojanowska (16 VII 1900 Buzowa - 2 XII 1985 Warszawa), śpiewaczka, pedagog. Była uczennicą Tadeusza Leliwy. Debiutowała w Operze Warszawskiej 26 IV 22 jako Małgorzata w "Fauście" Gounoda. Od września t. r. została zaangażowana do zespołu solistów Opery Poznańskiej, gdzie śpiewała do końca sez. 1926/27 takie partie sopranowe, jak Aldona ("Konrad Wallenrod" Żeleńskiego), Elza ("Lohengrin" Wagnera), Desdemona ("Otello" Verdiego), Brunhilda ("Zygfryd" Wagnera), Ariadna ("Ariadna na Naxos" Straussa), Donna Elwira ("Don Juan" Mozarta). W tym czasie występowała też gościnnie w Operze Warszawskiej, np. w partii Amelii ("Bal maskowy" Verdiego, czerwiec 1924), w Toruniu w tytułowej "Halce" Moniuszki - spektaklu inaugurującym działalność Opery Pomorskiej (15 IX 25) oraz w tytułowej partii "Toski" Pucciniego (październik 1925) i znów w "Halce" (sierpień 27). W sez. 1927/28 należała do zespołu Opery Lwowskiej, w czerwcu i lipcu 1928 śpiewała w Warszawie, a następnie pozostawała w zespole warsz. w l. 1928-32. 9 XI 30 zaśpiewała gościnnie w Poznaniu tytułową partię w "Madame Butterfly" Pucciniego. Na sez. 1932/33 wróciła do Opery Krakowskiej i z zespołem tejże gościnnie w Katowicach (luty, kwiecień 1934), w sez. 1934/35 znów w Poznaniu, a gościnnie w Krakowie (styczeń, luty 1935), w l. 1936-38 w Operze Warszawskiej, w sez. 1938/39 we Lwowie i w Krakowie. Poza wymienionymi miała wówczas w swym repertuarze m. in. partie Lizy ("Dama pikowa" Czajkowskiego), Ligii ("Quo vadis" Nouguesa), Psyche ("Eros i Psyche" Różyckiego), Mimi ("Cyganeria" Pucciniego), Elżbiety ("Tannhäuser" Wagnera). W czasie okupacji niem. udzielała lekcji śpiewu, po powstaniu (prowadziła kuchnię wojskową przy ul. E. Plater, była oficerem AK) została wywieziona do Niemiec. W okresie powojennym występowała na koncertach i kontynuowała pracę pedagogiczną w warsz. szkołach muzycznych.
Źródło: Almanach sceny polskiej 1985/86. Tom XXVII. Wydawnictwo Naukowe PWN - Warszawa 1993.
