Władysław Bratkiewicz
BRATKIEWICZ Władysław (3 listopada 1874 Kraków – 30 listopada 1947 Poznań), aktor, śpiewak, reżyser. Był mężem tancerki Zofii Zalewskiej. Debiutował zapewne w 1893 w t. letnim w Parku Krakowskim pod kier. W. Kicińskiego, a wg innych informacji w 1896. Występował w 1897 w zespole J. Reckiego w Parku Krakowskim (głównie w operetkach), ok. 1898 u F. Felińskiego w Sosnowcu (tu również w farsie i komedii), w 1900 w zespole E. Majdrowicza w Radomiu, później należał do zespołu J. Myszkowskiego. W listopadzie 1902 występował gościnnie w Lublinie. W 1906 grał w Kaliszu w zespole S. Cieszkowskiego, potem w warsz. t. Renaissance, w 1907 w warsz. T. Na Dynasach, w sez. 1907/08 z zespołem J. Myszkowskiego m.in. w Lublinie i Kijowie. Od 1909 występował w prywatnych t. warsz.: T. Renaissance (1909), t. Muza (1911), T. M. Łaskiej (sez. 1911/12), T. Artystycznym i t. Komedia (1915), t. Miraż i t. Mozaika (1918), t. Czarny Kot i t. w Dolinie Szwajcarskiej (1919). Po I wojnie świat. przeniósł się do Poznania; początkowo był reżyserem w T. Powszechnym, gdzie 28 lutego 1921 w operetce Lizystrata obchodził jubileusz dwudziestopięciolecia pracy. W 1922 występował w tamtejszym T. Polskim, a w 1923–26 w T. Nowym, w którym 6 lutego 1926 obchodził jubileusz trzydziestolecia. W 1926–38 śpiewał w operach i operetkach w pozn. T. Wielkim. Podczas okupacji występował w jawnym T. Miasta Warszawy oraz w warsz. t. Kometa i t. Maska. Po wojnie wrócił do T. Wielkiego w Poznaniu. Tutaj 3 listopada 1945 obchodził jubileusz pięćdziesięciolecia pracy. Był aktorem charakterystycznym. Grał m.in. takie role jak: Stary Firułkes (Małka Szwarcenkopf), Fujarkiewicz (Dom otwarty). W operach śpiewał m.in. partie Janka (Sprzedana narzeczona), Janka (Flis), w operetkach m.in. Piotra (Węglarze).
Bibliografia
Ilustr. Kur. pol. 1947 nr 327; Ilustr. Prz. teatr. 1921 nr 8 (il.); Życie Teatru 1926 nr 10.
Ikonografia
Z. Szpingier: Portret, karyk.,rys., repr. Salon Literacki 1923 nr 5; Fot. pryw. – MTWarszawa, zb. S. Dąbrowskiego.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965, PWN Warszawa 1973
Zachowano konwencję bibliograficzną i skróty używane w źródłowej publikacji.
