Anna Cellari
CELLARI Anna Walentyna, właśc. A. Cellary, zamężna Ścibor-Rylska (14 II 1935 Warszawa - 23 VI 1975 Łódź), aktorka. Była córką Tadeusza Cellary i Anny z domu Jaroszek, żoną -> Wacława Teodora Ścibora-Rylskiego. Uczyła się w Łodzi, gdzie zdała maturę i ukończyła średnią szkołę muzyczną. W sez. 1957/58 była zaangażowana jako pomoc artyst. w T. Ziemi Łódzkiej; w sez. 1958/59 występowała w T. Dolnośląskim w Jeleniej Górze, m.in. jako Zośka ("Niespodzianka"), w sez. 1959/60 w łódz. Estradzie. Po dwóch latach szkoły teatr. w Łodzi, zdała w Warszawie egzamin eksternistyczny Min. Kultury i Sztuki i uzyskała od 1 VII 1960 uprawnienia aktorki dramatu. W sez. 1962/63 i 1963/64 występowała w T. Dramatycznych w Szczecinie, 1964/65 w T. im. Węgierki w Białymstoku, 1965/66 w T. Dramatycznym w Częstochowie, 1966/67 w T. im. Siemaszkowej w Rzeszowie, w 1967-70 w T. im. Fredry w Gnieźnie, w sez. 1970/71 w T. Ziemi Pomorskiej w Grudziądzu, 1971/72 w T. Ziemi Gdańskiej, 1972/73-1974/75 w T. Ziemi Łódzkiej w Łodzi. Grała m.in. takie role, jak: Zosia ("Wesele"), Haggita ("Dziewiąty sprawiedliwy"), Natalia ("Trzy siostry"), Lucy ("Opera za trzy grosze"), Ania Shirley i Diana Barry ("Ania z Zielonego Wzgórza"), Mela ("Moralność pani Dulskiej"), Nastia ("Na dnie"), Aniela ("Chory z urojenia"), Julka ("Podlotek").
Bibl.: Almanach 1974/75; T. w Jeleniej Górze; Afisze i programy, IS PAN; Akta (tu fot.), ZASP.
Ikon.: Fot - Bibl. Nar, ZASP.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
