Władysław Konarski
KONARSKI Władysław (24 lub 29 VI 1869 Łagów lub Wszachów, pow. Opatów - 31 III 1949 Poznań), aktor, reżyser. Był synem Marcelego i Leontyny K., mężem -> Emilii K. Uczył się w gimn. w Kielcach, następnie zaczął pracować jako drukarz. Możliwe, że on występował już w 1887 w zespole B. Linkowskiej w Stanisławowie, ale wiadomość ta dotyczy raczej -> Emiliana K. W 1889 należał do zespołu B. Solarskiego. Ok. 1890 ożenił się z aktorką Emilią Brykner. 25 V 1892 wystąpił w t. krak. w roli Vettiusa Valensa ("Arria i Messalina"), w sez. 1892/ 93 należał do zespołu L. Kwiecińskiego w Stanisławowie. Występował również w zespołach L. Czystogórskiego, M. Kisielnickiego, W. Glogera, T. Smotryckiego (dat i kolejności nie udało się ustalić), później w zespole L. Dobrzańskiego w warsz. t. ogr. Wodewil (lato 1898), E. Majdrowicza (sez. 1898/99), F. Felińskiego (1900-01), B. Bolesławskiego (1901-02). Od 1903 do 1909 występował stale w T. Ludowym w Krakowie, w 1913 należał do zespołu H. Cudnowskiego w Przemyślu. Potem występował w pol. frontowym zespole teatr. w Jugosławii (1917), w T. Polskim w Poznaniu (jesień 1918), w zespole objazdowym L. Dybizbańskiego (1919), w T. Polskim w Bydgoszczy (1920/21), w T. Miejskich we Lwowie (1921-22), w Grudziądzu (sez. 1923/24, tu był głównym reżyserem), ponownie w Bydgoszczy (1924/25), w T. Polskim w Katowicach (1925/ 26), gdzie 19 II 1926 obchodził jubileusz trzydziestopięciolecia pracy grając rolę Wygodnickiego ("Klub kawalerów"). W 1932 występował znowu w Bydgoszczy, w 1934-39 w T. Polskim w Poznaniu. Podczas II wojny świat. przebywał w Rzeszowie. W sez. 1944/45 był aktorem i reżyserem tamtejszego t. m.in. reżyserował "Wesele" wystawione na inaugurację (2 XI 1944). Od 1945 do końca życia występował w T. Nowym w Poznaniu i tu 3 II 1948 obchodził jubileusz pięćdziesięciolecia pracy. W początkowym okresie grywał role bohaterskie, jak np. Karol ("Zbójcy"), Zbigniew ("Mazepa"); później role ojców i starców, jak np. Prezes ("Kordian"), Major ("Fantazy"), Cześnik ("Zemsta"), Gospodarz ("Wesele"), Miller ("Intryga i miłość").
Bibl.: Jaracz: O teatrze; Olszewski: Z kronik teatr.; Comoedia 1926 nr 7; Głos wielk. 1948 nr 28; Teatr 1949 nr 4; Programy, IS PAN.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
